fyrst og fremst ? samstarv við aðrar flokkar her á landi og við danir fyri at finna loysnir ? ikki klandur og konfrontatiónspolitikk á fólkatingi! Fólkið fyrst merkir, at Javnaðarflokkurin vil ikki ofra 
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			tað einki, at tað almenna letur eina millión ella tvær meira í stuðli um árið, tí tað verður bara klandur um, hvør skal hava pengarnar. Hinvegin kann vinnulívið gera stóran mun, um tað trýr upp á, at tað
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			»Charisma« er tað vanlig uppfatan, at Pokémon kortini ávirka børnini sum illir andar. Tey elva til klandur, havisjúku og asosialan atburð, í staðin fyri at fremja sosialan atburð og fríar ræsur at nýta hugflogið
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Ger avtalur við barnið, áðrenn tað fær egnan vanga á sosialum miðlum Bið barnið koma til tín, um klandur, ráðagerðir ella ótryggleiki koma uppí Vís áhuga fyri talgilda heiminum, sum tey ferðast í, og spyr
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			men ikki minst mongdin av landstýris/løgtingsmonnum skulu hálverast. Her er eingin stýring, bert klandur og kludur alíkavæl. Alt Føroya fólk vil óivað hoyra um hesi tiltøk vera sett í verk? Um ikki, so
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			eisini greinum skrivað um klandur í Tjóðveldisflokkinum, at Finnbogi og Heini semjast illa, men haldast má, at betur hevði verið at sópað fyri egnum durum, tí har hevur verið klandur í ólukkumáta. Tingmaður [...] valfelag hevur koyrt hann frá sum formann í Sambandsflokkinum. Í Fólkaflokkinum hoyrist einki um klandur, men tað er væl einki at undrast á, teir hava jú teirra førara, so har er bara at halda »Kæft, trit
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			fullir av undirlutakenslum. Teir virða ikki sjónarmiðini hjá einum øðrum, og so "dyrka"/elska teir klandur. Hygg bert eftir, tá teir sótu við landsins leiðslu, kríggj hvønn einasta dag, um líkt og ólíkt.
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			gjørdist. ? Ábyrgdina av hesum hava teir politikarar, sum settu primitivt, partapolitiskt agg og klandur fram um vit og skil. Sum løgdu vertin á alt annað, tí teir hildu seg kunnað skora nøkur partapolitisk
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			sær av at loysa stórar mennandi uppgávur, sum flyta mørk. Í almenna rúminum hoyra vit um politskt klandur, smámál, persónálop og verjurøður, og ikki minst uppliva vit politisku tøgnina um tey stóru strategisku
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ivist eg í. Og nógv við mær. Politisku úrslitini standa, farið tí eftir manninum Av tí, at stríð og klandur tykist hava betri gróðrarbotn í miðlunum, enn saklig upplýsing, skal eg her stutt nevna, hvørji politisk