verka allastaðni og gevur í yvirflóð. Allastaðni hoyrir ein fótafet Harrans. Hinvegin átti ein at grunda yvir, hvagar Guðs boðskapur gjøgnum Vassulu vil føra, um hesin verður settur í verk. Um fólk vendu
batti. Tórður skræddi fýra vikur úr kalendaranum, og síðani hevur hann verið turrur. - Eg fór at grunda meiri á teir stóru tilveruspurningarnar. Og eg upplivdi, at kristni boðskapurin gjørdist eitt up
tann negativa drívmegin, heldur enn tann positiva ? og hon førir okkum ongan veg. Vit kunnu aldrin grunda okkara egna á beiskleika móti øðrum. Hinumegin hava vit tað gamla afturhaldið. Tey, sum umboða t
Sjálvandi ásannar hann, at fiskur er tað tilfeingið, vit hava mest av. Men tað verður ov vandamikið at grunda at kalla alla okkara tilveru á eina vinnu. Kunningartøknin er á veg fram við risalopum, og hon kennir
tíðliga hjá Jørgeni Niclasen og Bárði á Steig Nielsen at skjóta fýrverkið, og tað er heldur eingin grunda hjá Magna Arge at missa svøvnin. Og tað gera tey heldur ikki í Javnaðarflokkinum. Portalurin hevur
og mentan, tí ikki fyrr enn vit eru frísett frá tørvsins trýsti megna vit at hyggja at verðini og grunda yvir hana í sínum neyva eyðkenni og síni vídd. Og teir endurgeva tann týska katólska heimspekingin
stjórn í ávísum førum kunnu inna ótrúliga stórt vald gjøgnum ta ráðgeving, sum landsstýrisfólk skulu grunda sínar avgerðir á, og soleiðis vera til óbótaligan skaða. At enda má eg aftur hesaferð taka undir
hava ikki dugað at boyggja seg, tey fella saman og líksum læsa seg inni í sær sjálvum og setast at grunda: “kanska eiga vit sjálvi part í, at mangt fór fyri skeyti.” Men hetta dugir ikki. Øll eru vit á skeivari
teg Harrin gevur, Harrin tekur ei vit skilja Harrans veg. Ei á foldum finnist tann lívsins gátu grunda kann best sum sólin fagrast skínur deyðin inn um dyrnar trínur."
eg á: at eg má búgva í Harrans húsi alllar mínar lívsins dagar, fyri ástríki Harrans at skoða og grunda í templi hans. Viðari verður sagt í 5. ørindi: Tí hann meg goymir í sínum høli á mínum vanlukkudegi
