kenna til í makrelhøpi. Hetta halda vit er positivt. Spurdur, um Noreg og ES kanska geva sær størri far um føroysku ynskini og krøvini, nú føroysk skip við fiskiskapi av eginkvotu hava prógvað, at nógvur
ongantíð ein av teimum, sum gramdi seg um seg sjálvan. Tað lá hansara ljósa og glaða lyndi fjart. Stillfarandi og skemtingarsamur átti hann heldur evnini og hugin til at vekja áræði og treysti hjá øðrum
Tílíka bók kundi onkur annar gera, men neyvan verður tað. Longu í Grund 2 skrivaði eg fremst í bókini: ”Far á føtur og gakk til Ninuve.” Hetta kundi sanniliga verið skrivað fremst í Grund 3, tí leingi royndi
yrkt hevur verið um stórmenni, ið festu orð á blað, so ert tað helst so, at vit geva okkum ikki altíð far um søguna – og tey, ið eru søgukøn, og kanska enntá siga frá og festa á blað. Slíkt kann ikki virðismetast
somu línu í málinum og halda, at tað munnu vera fáar kvinnur, sum posta hatta, sum veruliga geva sær far um álvarsomu sjúkuna aftanfyri. Ov illa umhugsað Hesum er Niels Uni Dam samdur við. - Sjálvandi kanst
brádliga at vera ein almennur persónur í Føroyum, svarar Arnfríð V. Hentze, at hon ikki gav sær stórvegis far um tað. Men hon merkti væl, at fólk kendu hana. - Tá fólk sóu meg ella hoyrdu málið í mær, vistu tey
brádliga at vera ein almennur persónur í Føroyum, svarar Arnfríð V. Hentze, at hon ikki gav sær stórvegis far um tað. Men hon merkti væl, at fólk kendu hana. - Tá fólk sóu meg ella hoyrdu málið í mær, vistu tey
merkismaður. Í 1907 bygdi Inga sær hús uppi á trøðni og flutti av Húsum. Farið var í grannahúsini at biðja farvæl, áðrenn hon og døturnar báðar fluttu so ovarlaga í býin at búgva! Tíðliga í 1890-árunum fingu Inga
sum 1901-1903 var trúboðari í Congo. Umrøðan førdi til eitt granskingararbeiði, sum gav tilfar til átta áhugaverdar Miðvikur. Ofta er tað so at meira, ið verður arbeitt við einum máli, tess meira
gauv, men er kortini ikki nøktandi sum ferðamannaskip í framtíðini. Vit ynskja eitt annað og betri far , sigur ein annar nólsoyingur á bryggjuni. Ein arbeiðsbólkur í Nólsoy arbeiðir við hesum málinum, men
