Johan Dahl, landsstýrismaður, á sínari facebook-síðu í morgun. Hann heitir á fólk um ikki at vera líka ring og fordømandi sum tey, ið fremja illgerðirnar og heitir á fólk um at vísa menniskjaligheit. - Vit

eina egg og fáa ikki toygt seg longur. Alt verður gjørt fyri at sjúklingurin ikki skal merkja, hvussu ring støðan veruliga er, og starvsfólk brenna út og gerast strongd av at ganga ímóti sínum etisku og moralsku

sum landi næstan einki sær av. So hví fáa allir hesir politikarar løn, tá so lítið gott og so nógv ringt hendur í landinum? Og enntá meðan búskapurin faktiskt er góður (sum hann forrestin hevur verið líka [...] vera lika fyri lógini Hevur ein politikari nøkulunda hesar tankar um sítt virksemi er á góðari leið. Ringt er sjálvandi at stýra ein politikara, men vit hava ymisk amboð. Lógir og miðlar eru okkara bestu amboð

verður við málinum. Í Kollafjørði er tað mesta av jørðini ogn og avleiðingin av tí er, at tað er ringt at fáa fatur á jørð. Útlit vóru til at fáa jørð at stykkja út, men eigarin og býráðið kundu ikki semjast

forsinket pga tåke. Det ville lande i Bergen ti minutter etter at flyet til Færøyene skulle gå. Jeg ringte til Katrin som skulle hente meg på Vagar og ba henne snakke med Atlantic Airways på flyplassen. «Be

EB/Streymi, sum var nærmst at vinna dystin, tá Leif Niclasen rakti tvørstongina. AB hevur í hinum endanum ringt við at skapa møguleikar. Oddbjørn Joensen, venajri hjá AB, fegnast um, at liðið ikki hevur tapti í

Kommununa, sum kunnu fara undir eitt so stórt tiltak. At fáa aðrar kommunur at vera við, verður ringt, heldur hann. Og hann heldur eisini, at tað er sjálvsagt, at høllin verður løgd í høvuðsstaðnum. -

jørðina. Restin av sólini er duld aftan fyri mánan, men koronan sæst væl og leggur eina rond, ein ring, runt um mánan. Men hetta eina staðið, har ljósið enn skínur ígjøgnum, hendan seinasta perlan á kransinum

ára gamal í 1954, og hann veit ikki rættiliga, um hann minnist - ella bara hevur hoyrt. - Tað er ringt at skilja ímillum frásagnir og minnið, tá tú ert so lítil, sigur hann. Gerhard Lognberg sigur, at

væl at koma heilt niðan á, men tá ið hann skuldi niðuraftur, kom fjáltur á hann. Tað var hált og ringt at ganga, so hann hevði rent seg fastan. Tað var einki at gera enn at ringja til løgregluna og tey