um. Gleðast vit um alt tað, ið rennir út millum fingrarnar, er ei dáni í, at har er einki at halda fast um. Hin sanna gleðin er ankra í nøkrum óvikandi. Guð er ljósanna faðir, og hjá honum er ikki umbroyting [...] kemur og fer. Hin upprisni Jesus er í gjár og í dag hin sami og um allar tíðir, og orð hansara stendur fast um ævir allar. Í boðskapinum um hin upprisna skulu vit kasta akker, ta er hin sanna gleðin. Mín gleði [...] gleði, sum eingin kann taka frá okkum. Mangt er í verðini, sum fær okkum at gráta. Lívið nívir ofta so fast, og byrðarnar eru ofta tungar. Og tess meira vit fylgja við hvat hendir íkring okkum og hvussu lítið
fold, og han neigur allan mátt á himni og á jørð. Viðgangast má at ikki er altíð so lætt at halda fast við hesa uppfatan og hesa trúgv; serstakliga tá ið vit ikki skilja tað sum hendir okkum og ikki kunna
hava Lusiuskrúðgongur í sambandi við jólaveitslurnar. Og tann árliga Lusiukonsertin er vorðin eitt fast innslag í desemberskránni hjá Norðurlandahúsinum. Eitt hugnaligt innslag millum nógv onnur í »upptaktini«
landsstýrismaðurin sjálvur hevði givið boðini! Og hvat gjørdi landsstýrismaðurin í ? haldið tykkum fast ? mentamálum, tá hann varð tikin við undirbuksunum niðri. Nei, hann stóð ikki sum ein maður, men segði
Skanderborg. - Tað valdu vit at gera fyri børnini. So tey hava eina grøv at vitja, og okkurt at halda fast í um mammu sína, sigur Jónfríð Thomsen. Sjálv heldur Jónfríð Thomsen ikki, at maðurin, ið tók lívið
dugað at laga innkeyp og framleiðslu eftir teirra eftirspurningi. Og so hevur tað dugað at hildið fast í teir góðui keypararnar. Gingið á odda Saltfiskur er ein gomul siðbundin vøra, men tey hava verið
frítíðarítrivi sínum, serliga seyðinum. - Hetta er ein sera vøkur bygd, serliga um summarið, slær hann fast. VITJAN Tað er ikki fyrrenn í nýggjari tíð, at koyrandi varð millum Funningsfjørð og Elduvík. Vegurin
verið lagdur á at geva føroyingum høvi at vera við í millumlanda kappingum, og er ítrótt eisini vorðin fast integreraður partur í føroyska gerandisdegnum. Nú eru ítróttakappingar alt árið, og umstøðurnar at
goymsluna og teir ið koma eftir teimum lidnu vørunum. - Hetta er eitt sera gott arbeiði, slær Oyra-maðurin fast. Henda morgunin var hann farin heldur seint til arbeiðis – ikki fyrrenn klokkan átta. Men so heldur [...] heldur hann eisini á til dagsverkið er lokið - Nær eg so fari til hús aftur? Nei, tað er einki fast klokkuslett. Eg fari ikki til hús fyrrenn alt er liðugt, sigur hann brosandi. Fisk og rækjur Tað er ikki [...] ávirkað arbeiðið hjá Bátafiski. - Nei, mars mánaður í ár, hann riggaði stak illa til veður, slær Jan fast. Tá alt er liðugt Arbeiðsfólkið á Bátafiski møtir vanliga klokkan 8 á morgni, men tá hevur Jan longu
eftir. Tey vóru missiónsfólk og sóu tað sum eitt kall við hvíldarheiminum Naina. Tey trúðu fult og fast uppá, at Várharra helt hondina yvir heiminum, tí hvørja ferð tað stóð á, kom ein óvæntað hjálp. Tá