EB/S/Skála Verjuspælarar: Marita á Fríðriksmørk, ÍF/Víkingur/B68 Annika R. Christiansen, ÍF/Víkingur/B68 Lív Arge Poulsen, Sundby BK (DK) Durita Hummeland, KÍ Nadja D. Johannesen, HB Katrina Akursmørk, KÍ Mi

torførari er at lýsa hann við fáum orðum. Jákup var ein sjáldsamur persónur. Hann hevði valt eitt lív sum stakur; var ógiftur og átti eingi børn. Men allar tær gávur, honum einaferð vóru falnar í lut,

fyrrverandi javnaðarmonnum. Enn eina vitjan ætla teir sær hjá teimum gomlu. Hesi skulu, eftir eitt langt lív við hugsjón um ikki at skylda nøkrum nakað, enn einaferð gjalda gildi spekulantanna. Hesaferð biðja

meir enn 25 ár, og eg eri sera fegin um, at ongar stórar vanlukkur eru hendar. Eingin hevur latið lív í høllini hesi 25 árini. Hetta er í míni verð ein stór hending, sum eg fari at minnast. Nógv fólk hava

grundstykki í Kaldbak. Fólk fegnast uttan iva – fleiri fólk, børn, bilar, súklur, hundar, ja meiri lív. Menning ella framburður verður tað vanliga kallað. Nú ein dagin spurdi so onkur, um eg hevði gáað [...] júst gingið ein kvøldartúr á bønum – framvið fjøruni, á hellunum og á Mógvanesi. Náttúran er vaknað. Lív er komið í. Jarmandi lomb og gákandi grágæs. Tjøldur, æður og fjørufuglur. Og eitt sindur úr landi

grundstykki í Kaldbak. Fólk fegnast uttan iva – fleiri fólk, børn, bilar, súklur, hundar, ja meiri lív. Menning ella framburður verður tað vanliga kallað. Nú ein dagin spurdi so onkur, um eg hevði gáað [...] júst gingið ein kvøldartúr á bønum – framvið fjøruni, á hellunum og á Mógvanesi. Náttúran er vaknað. Lív er komið í. Jarmandi lomb og gákandi grágæs. Tjøldur, æður og fjørufuglur. Og eitt sindur úr landi

standa parkeraðir. Einir 230 húsvognar eru savnaðir her, og her er nógv lív í. Á ein hátt tykist tað, at kampingøkið livir sítt egna lív og einki hevur við Summarfestivalin at gera. Børn spæla vatnkríggj,

nakrar eykakrónur aftur at hýruni. Aldursforsetin í lastini er prátingarsamur: - Ja, hetta er góða lív, ha? Eg spyrji, hvar er fólkið. Í morgin verður trot á fólki. Og ALS hevur skuldina. Tað er onki skil

seg at hava fingið lívið av nýggjum, tí vinirnir, sum vóru í bilinum, tá ið vanlukkan hendi, lótu lív. Fólk fara altíð at doyggja í ferðsluni eins væl og á sjónum. Hesum slepst ikki undan, soleingi koyrt [...] løstaðum. Tær nógvu blómurnar, vit sóu eftir vegunum sunnudagin, siga okkum, at her hava ung fólk latið lív ? ungdómar, sum høvdu lívið frammfyri sær, men sum doyðu í eini meiningsleysari ferðsluvanlukku. Eins

miseydnaðist. Tá vit so enn einaferð blivu mint á, hvussu álvarslig støðan var, og at tað kundi standa um lív - ja, so hildu vit ikki, at vit høvdu nakað val. Ímyndið tykkum, um onkur doyði í gjárkvøldi ella í