við lívsins vín. --- Verð heilsað Hanna frá oss, væl tú lýsti okkum leið, tá blíð við øll í orð og tal, í gleðisstund tú steig. --- Vit ynskja tykkum troyst og frið, sum lagnan aftur vond, tók systir, mammu

bert fáur kann, tí vitska gløgg í honum brann, tá vísur hann oss vegin fann. Hann altíð oss í orð og tal, væl vignaðist við borðið væl, tí hittin hann við orðsins spæl, oss gjørdi mangan kát og sæl. Vit sakna

Havnar Róðrarfelag, og kom hann at sita við árar fyrstu ferð í 1973. Helt síðan á í mong ár, og ikki er tal á steypum og heiðursmerkjum, hesir garpar vunnu felagnum til heiðurs tá ið best stóð til. Eisini í

Borg, saa prud og grand, med Gammen i gyldne Sale. Saa frydelig der til evig Tid med Venner i Lys vi tale. Arnfinnur Thomassen

ánni hjá Hans Edwardi, sum var sannførandi undir próvtøkuni og skoraði besta skoðsmálið – eitt 12-tal. Hans Edward framførdi saman við tónleikarum eina rockopera, sum hann hevur skrivað og kallar Swim

n, Hans Enoksen, slett ikki tosa um málið. - Men vit búðu á sama hotelli, so umsíðir fekst hann á tal um toganina, sum hevur tikið seg upp millum londini, men hann helt framvegis uppá, at føroyingar ikki

likam og sál. Har, sum altíð, eisini í skúlans arbeiði, ein fryntligur og hugnaligur maður at koma á tal við. Hann var góður við børnini, og tey við hann. Hans er giftur við Hjørdis f. Anthoniussen ættað

chew. But through it all, when there was doubt, I ate it up and spit it out. I faced it all and stood tall; And did it may way? etc Hans J. er vaksin upp á Rætt - niðri við Sjovarmálan. Hann giftist við Vilhelminu [...] Um eg hevði slík tól, Elektroniska skrivimaskinu, teldu og litaðan skýggja, Og á hillini hundrað tals bøkur, men nú kann eg lítið síggja, Men meðan tað dimmir, tendrast eitt ljós innan í mær. Hetta ljósið

ferð hann hitti, hann hyggin var og hevði hug til alt, sum lyndið lyfti. Hann gløggur var í orð og tal, var vitur við tí vísa, so røða hans víst altíð væl var okkum verd at hýsa. Hann gáddi gjølla hugans

ovurhonds væl viðfarin av summum, ið tóku avgerðir, so kendist hetta ikki á honum, tá ið tú komst á tal við hann. Vit talaðu, sum vera man, stundum saman í telefon hesi seinastu árini. Vanliga snaraði prátið