hava týdning, at føroyingar við 1000 ára skiftið hava møgulieka at granska í eganri fortíð og egnari grund í eini tíð, har alt verður meiri altjóðakent og smærri mentanir broytast. Hon nevndi, at hetta eisini
Noregi og Danmark. Verkætlan okkara bleiv løgd fyri Landsstýrismannin í mentamálum Sámal Petur í Grund og varð móttikin við vælvild, somuleiðis av bygdaráðnum, kirkjuráðnum, kirkjumyndugleikum, Føroya [...] få som følger, at Muren blev skadet som kulturminne.« Í brævi til mín, skrivar sami maður, »efter grundig gennemgang af jeres projekt, ser jeg at dera prøver at forene de mange ønsker som vi alle har.«?
av býnum varð javnaður við jørðina. Eldur kom í Frauenkirche, og nakrar dagar seinni rapaði hon í grund. Nú er hon bygd uppaftur, og millum annað eru 3.634 steinar úr teirri upprunaligu kirkjuni brúktir
Seinastu dagarnar hevur danska blaðið Kristeligt Dagblad vitjað í Føroyum, her tey hava prátað við ymisk fólk um ta ætlaðu yvirtøkuna av fólkakirkjuni. Teirra millum er Føroya bispur, Hans Jacob Joens
og bygdarnavnið gevur til kennar, er Kirkja aldargomul kirkjubygd, og er henda kirkja bygd á somu grund sum tann undanfarna. Í øldir hevur kirkja tí staðið á hesum plássi. Higar hevur fólkið leitað í gleði
og tí sigur hann seg úr starvi. ? Fyrr vóru krøvini fyri at vera prestur, at tú stóð á bibilskari grund, men tíverri er hetta ikki longur galdandi, sigur hann. Skilir ikki Kirikjumálaráðið Peter O. K. Olofson
selv. Hver enkelt har stort set haft autonom Myndighed indenfor sit særlige Præstegæld, da vi jo på Grund af Provst Dahls alvorlige Sygdom allerde fra Foraaret 1941 faktisk har været uden Provst.(...) Der
fra Havet. Hvor betragtende virker det festlige Kirkerum, naar man første gang betræder det. Der er grund til at takke Gud. Det er en Festdag, ikke blot for denne Menighed, men hele Menigheden her oppe, og
beinleiðis ímóti, at kirkjan hýsir eini ávísari konsert, so haldi eg meg heldur ikki hava nóg góða grund til at nokta tí. Hvør hevur ein tupulleika? Tú kanst kalla ungdómsmentanina stokkuta ella óstøðuga
okkara seinni. Men í roynd og veru eri eg ikki so bangin fyri tí, fyrst og fremst av eini ávísari grund: ? Í Føroyum hava vit hildið fast um ? og tað kunnu vit í stóran mun takka deknalestrinum í kirkjuni [...] føroyingar geva sær góðar stundir, tá ein yvirtøka av kirkjuni skal fyrireikast. ? Tað er als eingin grund til, at vit skunda nakað ígjøgnum, at vit ikki geva okkum stundir til at fáa eina nattúrliga avloysing