ringastu sorgina, tá Glæma lítla slóknaði. Nú hevur Ása mist tey bæði, ið hon elskaði mest av øllum á fold. Men eitt skalt tú vita, Ása. Tú gavst Finnboga so nógv góð ár og størstu gleði. Uttan teg, hevði

menniskju, sum vit øll, skapt í Guds mynd. Sum politikkarar eru vit sett til at vera Guds armar her á fold. Skulu vit gera okkum nakra vón at savna saman aftur pettini av einum mistum paradisi í 2015, so skal

men ljóðið, sum hesar jarðarrembingar varpaðu út, verður sitandi í nakkanum til eg farið av hesari fold, tað er vist. Menningarland og mótmælir Peru er eitt menningarland. Tað merkir vanliga eisini at stórur

sjónarmið, sum minna um William Heinesen, ið eisini vildi vera við, at tað mest undurfulla finst her á fold. Í savninum er eisini ein vøkur kantata til heimbygdina rammað inn av sonettum til deyðar høvundar

heim 7. juni 1938 í Havn og var hann miðlingur av trimum syskjum, nú er bert eitt teirra eftir her á fold. Petur Mohr og Elisabeth Persson, fødd Johansen, vóru foreldur hansara, og uppvøksturin hjá babba

tað og Katrin Bonde, teaturskraddari, seymaði tað. Útlegging okkara av myndini er, at okkara bláa fold stígur sum sólin upp úr havi móti tí reyða himmal-inum við tí hvíta kristna krossinum. Soleiðis hava

okkara, hevur Merry tikið til sín og hava fest røtur á lívsleið hennara, ið henni varð tillagað her á fold. Merry gekk serstakliga høgt uppí at vísa kærleika og trúfesti, og at hava umsorgan fyri øllum sínum [...] kundi sita saman við pápa og systir sínari hjá mammuni, teir seinastu seks tímarnar hon hevði eftir á fold. Stutt eftir at Merry var farin, samlaðust vit øll systkini uppi hjá dóttrini, og sama kvøldið bleiv

varandi bústaður fyri langtíðar sálarsjúk fólk, og sum sostatt hevur verið teirra veruliga heim her á fold. Og hóast óhóskandi og yvirhøvur kargar umstøður hevur Petry saman við síni manning megnað væl at

tín ein dag; tann tøkk er veik sum eg á fold kann bjóða, tær faðir mín alt gjølla veit um tað. Gud havi lov, tú frelsuvegin legði, sum tú ei nakar var á hesi fold; í orði tínum greitt tú mær tað segði,

vónríkir, nú yndisligi sangarin Ólavur á Váli í dag verður borin til sítt síðsta hvíldarstað her á fold. Eg vil syngja ein song um hitt signaða land, Um hin ljósa og skínandi stað, Har ei nakra tíð stormur