hjá B36, sigur John Petersen, at tað hevur hann kanska, men hann roknar tó ikki við, at hetta fer at bila. - GÍ hevði ongan leikara við hesa ferð, meðan vit høvdu fýra, og vit skulu sjálvandi hava drúgvu

nú eru vit komnir fyri okkum aftur. Tað er sjálvandi ikki so gott, men vit vóna ikki, at tað fer at bila. Umborð á Stráluni vita teir væl, hvat teir skulu fáa betri tak á, enn teir hava havt: ? Á so stuttum

síðani gavst Hans Olaf at arbeiða, hann hevði aldur til tað, men helst var tað heilsan, ið far farin at bila, ið gjørdi, at hann helt uppat. Hóast nógv nívdur av sjúku, so hoyrdu tú hann ikki gremja seg, hann

inum, síðan fuglfirðingar byrjaðu at spæla horn og til hann noyddist at gevast, tí eyguni fóru at bila, og hann sá ikki nótarnar longur. Í einum sangi, sum hann saman við bróðrinum Jógvan Edvard yrkti

abbi segði teimum søgur. Deknatænastuna í Funnings kirkju røkti tú í 40 ár - tá vóru eyguni farin at bila, so tað bar ikki so væl til longur. At koma til Guðs orð lá ógvuliga frammarlaga hjá tær, og á møtum

leikarar løgdu lítið í dystin. Lítið bit var í álopsroyndunum, og í verjupartinum tóktist tað ikki bila nakað, at strandingar í øðrum hvørjum álopi sluppu at renna beint ígjøgnum tunnu verjuna. Úrslitið

sítt lív á sjónum, førdi fiskiskip og var eisini á annan hátt uppi í fiskivinnuni, til heilsan fór at bila. Har Poul var, var hann heilur, ikki hann spardi seg. Katrin og Poul fluttu til Jútlands og búsettust

sítt lív á sjónum, førdi fiskiskip og var eisini á annan hátt uppi í fiskivinnuni, til heilsan fór at bila. Har Poul var, var hann heilur, ikki hann spardi seg. Katrin og Poul fluttu til Jútlands og búsettust

takast við sjálv, var hon altíð til reiðar við einari hjálpandi hond - eisini eftir at heilsan fór at bila. Eitt annað, sum sermerkti mammu alt lívið var hennara óvikandi trúgv á Harran, og takksemi hennara [...] tú lærdi okkum at elska Jesus og leiddi okkum til hansara Longu í 1990 byrjaði heilsan av álvara at bila, og tískil bleiv mamma send til stóra skurðviðgerð í Danmark. Eftir øllum at døma var henda viðgerð

framvegis – sum fáur! Hann hevur runnið regluliga í mong ár, men seinastu tíðina eru knøini farin at bila, so nú eru tað gongutúrar á skránni tíðliga hvønn góðveðursmorgum. Tá ið eg stakk inn á gólvið í Stoffalág