fundi í síðsta mánað í Nólsoy, var ein skitsuverkætlan løgd fram av einari møguligari Nólsoyarferju (myndin), men dentur varð lagdur á, at tala var um eina skitsuverkætlan, og tað er tí ikki víst, at ferjan
bjartu gulu og reyðu litbrigdunum, sum eru báðumegin í myndini. Perspektivið er serligt við tað, at myndin hevur tveir rætningar og altso tvey hvørvingspunkt. Áðurnevnda húsatyssið er sostatt sett á skák
málaði í 1967 kenda verkið “A bigger splash”, sum hetta minnir um). Men er myndamálið einfalt, hevur myndin fleiri innihaldslig løg á sama hátt sum vit kenna tað í ævintýrunum hjá H.C.Andersen, sum kunnu lesast [...] sum eisini innihalda djúpari tilveruligar og listarligar tulkingarmøguleikar. Í fyrsta lagi lýsir myndin eina spennandi løtu hjá børnunum, sum standa kring bálið og fylgja við í virkseminum kring eitt
luttakarunum. Tey hava leigað sær trý hús í Nólsoy, og so búgva tey eisini i fýra campingvognum (myndin). - Vit hava eisini leigað bygdarhúsið, Royndarhúsið, og har verður skaffað, sigur luttakarin. Tey
vitjan, meðan hópurin var í ferð við at seta pallin upp. Norska sjónvarpið tosaði við Hilmar Joensen (myndin), Mariann Hansen og Barbaru Andreasen, tær báðar í sínum leikbúnum. Leikurin Havgird varð valdur
eina glóð til sál og likam, so styrkin verður, sum gylt ljós millum mýrusóljur ein summardag. Her er myndin av Miu mostir í einum ekspressivum, litríkum dámi av einum níti ára degi, sum hevur borið nógvan
eina glóð til sál og likam, so styrkin verður, sum gylt ljós millum mýrusóljur ein summardag. Her er myndin av Miu mostir í einum ekspressivum, litríkum dámi av einum níti ára degi, sum hevur borið nógvan
5. august. Nærri verður lýst í ólavsøkublaðnum hjá Sosialinum, sum kemur í hvørt hús í landinum. Myndin er tikin í skúlagarðinum í 1926 ella 1927 av gentum í tveimum flokkum. Vit kenna nøvnini á teimum
ein lesari í Vestmanna hevur hjálpt okkum við teim niðaru gentunum. Lesarin úr Sandavági heldur, at myndin er tikin í 1948 í Hvalvík. Sigast skal, at hondbóltsfelagið í Hvalvík tá æt Báran. Hvalvíksgentur
missa eina og hvørja vón, til teir hæsa av aftur. Og næstu dagarnar byrjaði myndin av Sjúrða at hvørva úr mínum sinni. Hendan myndin, sum eg hevði havt so klára og vakra innan pannubeinið, heilt frá tí hann [...] høvdu stórar ætlanir fyri framman. Teir eru deyðir. Eg havi kent teir, síðan teir vóru smádreingir og myndin av teimum er ikki kámað enn. Jens Paula havi eg gingið á fjall við í fleiri ár og lærdi hann eitt
