høvuðsvinnuni: Í fiskivinnuni - okkara høvuðsvinnu - mugu vit taka støðu til, um haldast skal fast við ta siðvandu framleiðsluna av fiskavørum, har láglønarlondini í Eysturevropa og Kina fara at yvirhálað

forskúla. Uppgávan hjá einum pedagogi er at eygleiða og menna tað einstaka barnið á tí støði tað er á, men ta fyrstu tíðina arbeiða tey við at fáa barnið at fella til. ? At barnið er trygt og trívist er grundin

ikki tíð at kanna eina søgu nóg væl, tá tíðin er so stutt, og tí verður úrslitið ofta, at tú velur ta søguna, tú ert vís í at fáa í kassan. Týdningarmikla søgan við teimum 100 skjølunum ella 15 keldunum

uppí part at stjórna fólki og landi. Í Føroyum er eins og í øðrum londum neyðugt, at tann vitan og ta tilfeingi, ið kvinnur umboða, fær innivist við umboðan gjøgnum lóggevandi arbeiði á tingi. Tað er tískil

skuldu fara, og hvat vit skuldu gera. Vit fóru av hotellinum klokkan 5.30, so vit kundu náa fram til ta fyrstu brúnna, tá tað lýsti kl. 6. Síðani varð arbeitt uttan steðg til myrkurs. Vit ótu døgurða, meðan

sum landstýrismaðurin nú er í ferð við at gera, er alt tað øvuta við at henda. Hann avhøvdar alla ta óalmennu pressuna, tað verður sum í teimum mest tilafturskomnu londunum, vinna og handilslívið hevur

líka til í týsdagin - tá hann kundi fara inn á internetdimmuna - so var formaðurin eisini sinnaður til ta loysnina. So má okkurt vera hent rættiliga knappliga, tí nú velur Høgni Hoydal at fara í Dimmalætting

aktivi­tet­inum, á eini strongdari redaktión fyri dead-line, vóru Jan og hansara menn ikki nóg tjekkaðir ta einu løt­una, SHJ eitraði seg ígjøgn­­um nálareygað, og fríggja­kvøldið kundu allar Føroyar kunna seg

urin Ryggurin er miðskeiðis í Vestara Vegaryggi, har tann niðara Renningina er, ikki at blanda við ta ovaru. Henda niðara renning varð ofta brúkt fyrr, tá ið seyður skuldi sleppast niður í Sót, tí her

soleiðis, at talan bara er um lønirnar. So einfalt er tað ikki. Føroyska samfelagið sum heild er komið í ta truplu støðu, at tað loysir seg ikki at framleiða og útflyta nakað sum helst. Tað hevur ikki bara við