bróstinum ella fløskuni, og eru tí ikki eins bundin av at vera nær mammuni alt døgnið. Um eitt árs aldur reagera børn uppá sítt navn, siga einstøk orð, nøkur ganga framvið, og summi hava eisni slept sær. Tey eru

bróstinum ella fløskuni, og eru tí ikki eins bundin av at vera nær mammuni alt døgnið. Um eitt árs aldur reagera børn uppá sítt navn, siga einstøk orð, nøkur ganga framvið, og summi hava eisni slept sær. Tey eru

greiðir Annlis Bjarkhamar frá. Í teirra barmi liggur eisini ein ótti fyri, hvat onnur fara at siga og reagera um og tá tey greiða frá viðurskiftum sínum. Tað er tí heldur ikki uttan orsøk, at Annlis kundi staðfesta

Holt Larsen. Hann leggur afturat, at tað veldst altíð um einstaka málið, hvussu arbeiðsgevarin skal reagera í sambandi við eina sjúkramelding. - Til dømis skal bankafólkið, sum hevur verið fyri einum ráni

hava hesar avbjóðingar lítið uppá seg hjá teimum børnum, sum javnan enda í klandri, eru bráðsint og reagera úteftir. Hesar avbjóðingarnar gerast einans verri, fáa tey ikki røttu hjálpina. Øll serfrøði vísir

eg valt at royna at læra meg so nógv um hvønn einstakan spælara sum gjørligt. Vita, hvussu teir reagera í givnum støðum, soleiðis at eg á tann hátt kann gera mína egnu fatan. Eg havi so eisini nøkur ting

er ein so stórur partur av okkara samfelag, og tí er væntandi, at vinnan og partvís myndugleikar "reagera" ógvusliga, tá ið vit halda tað vera neyðugt at minka um veiðina. Um vit bara tosaðu vinnuni og

lýsingarfólkum, sigur hon. Hetta tí, at hon metir, at danir vita betri enn onnur, hvat danir ynskja og reagera uppá, tá teir síggja eina slíka lýsing. Hon hevur valt eitt ávíst konsept og so fylgt tí nágreiniliga

tí, at tað er ein spurningur, hvussu tey stóru londini í Evropa og kanska aðrastaðni við fara at reagera, um teirra arbeiðsloysi veksur nógv av tí, at kinesarar kunna framleiða vørurnar nógv bíligari.

kanska eitt sindur løgið. Og ert tú kanska eitt sindur óttafullur fyri, hvussu áskoðararnir fara at reagera, tá nøvnini á leikarunum verða rópt upp? - Áskoðarar eru jú so ymiskir, og tað verður helst okkurt