virksemi í ættini. Tað størsta er Bakkafrost, har langabbasonurin Regin Jacobsen nú er stjóri eftir pápa sín Hans, giftur við Oddvør, dóttur Jógvan hjá Símuni. Bakkafrost er eitt tað størsta virki í landinum [...] sum teirra egna barn. Tey fostraðu eisini tvey onnur børn upp, Knút og Biritu av Vollanum, sum høvdu mist pápan. Símun gekk fimm ár í skúla úti í Saltnesi hjá Jóannesi í Skúla. Hann fór til skips í 1896 við
fyri Skipafelagið Føroyar komu við okkum í ein klædnahandil í gøtuni niðri við havnina. Vit høvdu jú mist tað mesta, men fingu so hampilig klæði at ganga í á heimferðini. Flogsamband varð júst komið í lag [...] Ovfarakæti var á monnum. Summir fóru at skemta við, at roykur og neistar komu úr motorunum, at olja lak undan veingjunum o. s. fr., løgið skemt kanska. Tá vit soleiðis høvdu flogið yvir Íslandi í smáar tveir
um veturin og turt um summarið, at viður rotnar ikki so skjótt. Vit drógu bátin á sjógvin, men hann lak sum eitt sáld. Men so kloyndu vit Sunlight-sápu í hvørja borðrivu, tá gjørdist hann tættur sum kannan [...] róði út, var, sum sagt, 1949, sum vist var seinasta árið føroyingar vóru til lands. Vit høvdu jú mist okkara ríkisborgararættindi í 1944, tá Ísland loysti frá Danmark. Vit vóru bara tveir tað árið og
og høvdu 2.000 kassar inni. Tað var stormur og ringur sjógvur. Gronin varð skrødd upp, og hann lak illa. Sent varð neyðarkall. Alla náttina bardist manningin fyri at halda skipið lens, hóast hetta sá [...] komu í Dimmalætting 27. februar 1982. Tær geva eina góða lýsing av kenlsunum hjá einum sum hevur mist pápan á sjónum Sólin skínur so vakurt í dag, og vit gerast altíð glað og løtt í huga, tá veðrið er
eg sum skipari fekk trupulleikar. Tá ið vit komu yvir á Kappan, nú stýrir skipið ikki. Tá høvdu vit mist róðrið. Vit lógu har og manøvreraðu at gera eitt bráfengis róður til. Vit tóku bummin, negldu so [...] skjótt, at her var lítið at gera. Vit blástu bátin upp og fara í hann. Tá vísti tað seg, at báturin lak um ein ventil. Hetta var ein ring støða, so vit royndu at koma okkum uppí aftur tann søkkandi bátin
soleiðis, sum føroyingar vanliga gera. Hann segði lítið, einans drap niður høvur. Hann hevði frammanundan mist konuna. Annars fekk Hans, beiggi Carl, eitt serligt minni. Hann var sum nevnt vinur Niels Monberg [...] mellem dem og “fangede” saaledes Skibene. Derefter kastede de Stinkpotter ombord. De var lavet af lakeret Papir, der sprang op, og Duften af Indholdet havde en næsten øjeblikkelig bedøvende Virkning. Der
Ingimundur fekk eisini tuberklar sum ungur. Hann misti hálvan fótin, so hann haltaði, og hann hevði mist nakrar fingrar. Ingimund var kanska ikki heilt arbeiðsførur aftaná hetta, men hann var kortini til [...] varð standandi, til brotið fjaraði av, fyri ikki at so nógvur sjógvur skuldi sleppa niður, men dekkið lak illa um kapparnar. Teir seglstumparnar, ið vóru eftir, lótu teir hanga, og loraðu teir seglið eitt
