men seinni komu tey oftari heim, og tá gjørdu tey ferðir um landið og vitjaðu ættfólk og vinfólk. Heðin Brú hevur í einari av stuttsøgum sínum ?Í Dalhúsi? , hugfarsliga lýsing frá einari av hesum ferðum. [...] og einsemi, men ein dagin fingu tey kortini forkunnuga vitjan. Hetta er fyrrapartin ein dagin, Heðin Brú er farin í ánna at veiða síl, at hann sær fólk daga á røðini. Tað næsta, sum hendir, er, at hann

Í Mikladali eru nógvir stórir listamenn fostraðir, í Mykinesi, Nólsoy, Leirvík og høvundarnir Heðin Brú og Martin Joensen eru eisini av bygd. Ofta koma stórmennini úr smáum samfeløgunum. Menniskjan sum [...] palettina uttanfyri, eg kann bara hyggja út ígjøgnum vindeygað og mála tað eg síggi. Systkinabarn mítt Heðin Kambsdal, sum eg eri ógvuliga hugtikin av, brúkar Fuglafjørð sum pallett og hann dugir so ótrúliga

einfaldu arbeiðssamu mansmyndirnar minna um samsvarandi í báðum teimum seinastu skaldsøgunum eftir Heðin Brú, »Men lívið lær« og »Tað stóra takið«. Tann sama menningaroptimisman eyðkennir eisini fyri ein part

háskúlamenninir báðir Rasmus og Símun, brøðurnir Jóannes og Sverri Patursson, Christian Matras og Heðin Brú, tónaskøldini Petur Alberg, Óla Jákup í Horni og Jógvan Waagstein, listamálarin Mikines, og úti

Fyri at kunna virða aðrar mentanir og lívið hjá øðrum, er neyðugt at kenna og virða sítt egna. Sum Heðin Brú eina ferð skal hava sagt, vit liva ikki her á landi av praktiskum ávum. Gerið sum írar og íslendingar

allir roynt hesa listagrein. Tá ið triðja ættarliðið kom, bar til. Teir tríggir H. M. Ejdesgaard, Heðin Brú og Martin Joensen roynast allir betur enn sínir undangongumenn. Sostatt kunnu vit við gleði ásanna

stig 4-5. Petur Gardar 3 stig 4-5. Hans Kristian 3 stig 6. Wille 2 stig 7. Haldur Suni 1,5 stig 8. Heðin 1,5 stig Í fyrsta bólki var støðan í toppinum: 1. Flóvin 6 stig 2. Brandur Højgaard 4,5 stig 3. Sigurd

tað fríska talumálið, sbr. tað áhugaverda brævið, sum Heðin Brú skrivaði Christiani Matras, og sum er prentað aftast í bókini undir Appendiks. Heðin Brú eggjar Christiani Matras at koma til Føroyar at ferðast

Eigentlichkeit. Ein kemur í hesum sambandi at hugsa um søguna “Einsamallur á Lítlu Dímun” eftir Heðin Brú, har Vørðumaðurin, nú hann er í einingi, lærir at “vera sær”. At vera “eigentlich” er at vera sannur

syrgja missin av mistum kærleika og minnast við takksemi og gleði ta tíð, vit fingu saman. Skaldið Heðin Brú sigur í yrkingini Fedranna Tala: Lívføri títt er slektin, tey sum í mold liggja. Komu tey stutt