í Keypmannahavn. Ein banal søga heldur onkur, men deyðans ella lívsins álvari fyri tey, ið sjúkan rakar. Prátið gekk. Onkur hevði vitjað føroyingar á øðrum deildum, og nógvir føroyingar liggja á Ríkiss
fyrst ein fastan prís fyri alla byggingina og síðani samráðast teir um at lagað projektið til, so tað rakar avtalaða prísin. Talan kann verða um at broyta projektið, at skarva av, ella at leggja afturat. Miðað
leggjast undir fíggjarlógina hjá landsstýrinum. Rakar ikki bara ALS Ingeborg Vinther, forkvinnan í Føroya Arbeiðarafelag, staðfestir samstundis, at hetta rakar ikki bara ALS. - Fáa politikarar sín vilja í
árini, men tað er eisini neyðugt fyri at hava nakað at standa ímóti við, um sjúka ella annað brádliga rakar, og vit uppliva stórt felli. Vit eru í eini vinnu, ið ber sera stóran váða við sær, sigur Atli Gregersen
uðul, men er bara við til at trýsta prísin niður. Tað gagnar ikki íverksetarum, tvørturímóti rakar tað tey, sum royna at skapa eitt grundarlag at liva av. Tey halda eisini, at hetta er ein ætlan, sum
Campaign) í mótmæli móti stjórnini. - HIV er nýtt apartheid í Suðurafrika, sum í nógv størstan mun rakar svarta fólkið. Í løtuni er stjórnin versti fíggindi fólksins í stríðnum móti AIDS, tí hon als ikki [...] Suðurafrika, Njongonkulu Ndungane, á AIDS ráðstevnu í Cape Town fyri tveimum árum síðani. Ræðuliga sóttin rakar í stóran mun børnini, sum í hópatali verða fødd við smittuni. Fyrrverandi og heimskendi erkabiskuppurin
Føroyum. Hon setur forboð ímóti at produsera, innflyta, selja og býta út dopandi evni. Men hendan lógin rakar bara bakmenninar ?ikki brúkaran, og tí fara vit at gera nógv arbeiði við at fylgja lógini upp, sigur
1970), sum er av írskari ætt, hevur skrivað og leikstjórnað søguna um ta naggatódn, sum kemur í og rakar alla bygdina, tá ein maður strikar ein vin. Filmurin er í níggju førum í uppskoti at vinna eina O
úr bíbliuni? Ongantíð, tí her er talan um sjálvkritikk, og problemið við sjálvkritikki er, at tað rakar ein sjálvan. Og tá fylgjurnar av av kritikkinum eru, at mann verður noyddur at lækka sín egna livistandard
samstundis sagt, at mannagongdin er í lagi, nóg virðilig og nóg menninskjanslig. Tað, sum fer fram nú, rakar ikki bara politisku skipanina, men ósek fólk, sum ein fyri og annar eftir verða tikin upp við rót