n hevur góðar møguleikar at mennast og hon vil gjarna verða við í tí menningini. Hon slær kortini fast, at hon ætlar ikki at stilla upp til býráðsvalið seinni í ár, tí tað er landspolitikkur, sum hevur

sjálvur standa fyri. Her skal nevnast at Talvsambandið (samskipanarbólkurin, sí seinni) hevði staðið fast við ta áskoðanina, at allir føroyskir telvarar uttan John Arni Nilssen og Heini Olsen, skuldu gjalda [...] segði at hetta mátti gerast nakað við. Kappingin nærkaðist, men Jákup Mikkelsen og Rani Nolsøe stóðu fast við avgerðina hjá samskipanarbólkinum. Sunnukvøldið 2/2-97 var eg troyttur av øllum og ringdi til

siga landsstýrismenninir sjálvsagt, at alt landsstýrið stendur saman um visjónina. - Lat meg sláa tað fast, at eg meti Visjón 2015 vera eitt positivt, skilagott og neyðugt stig, sum eg stuðli løgmanni fult [...] okkum við at seta okkum mál, sigur Bárður Nielsen, landsstýrismaður í fíggjarmálum. -- - Lat meg sláa fast, at eg meti Visjón 2015 vera eitt positivt, skilagott og neyðugt stig, sum eg stuðli løgmanni fult

tað er so stór undirtøka fyri eini tunnilsloysn. Bæði Landsverk og Tórshavnar kommuna vilja halda fast við innkomuvegin, so tað verður allarhelst soleiðis, sigur landsstýrismaðurin. Henrik Old sigur, at

a er at hava fólk við hugflogi og áræði. Fáa vit slík fólk til Gjáar, so ber nógv til, slær Sofus fast. Sum víst verður á í aðrari grein í hesum Oyggjablaðnum, eru ávísar ætlanir um bygging við Gjógv. [...] hann haraftrat er brattur, smalur, óregluligur og hevur ikki vegakslar. Ikki óvæntað varð her sligið fast, at ferðslan á vegateininum ofta er tarnað av kava. Um sjálvt skarðið er vandi fyri skalvalopi og

standa herúti - kanska eini 40, eg veit ikki. Men tú skilir, at hetta er øgiliga keðiligt, slær Atli fast. Men hann hevur gjørt eina sera áhugaverda eygleiðing aftrat: Umstøðurnar í bygdini, - tí samstundis

eingin ivi um at skal nøkur framtíð vera í bygdini, er avgerandi neyðugt við einum tunli, slær hann fast. Hóast tjørnuvíkingar hava mett - og framvegis meta - at neyðugt er við eini slíkari loysn, so mugu

in standa eisini framvegis fast við, at uppskotini skulu leggjast fram á tingfundinum um ein tíma, hóast mómæli og hóttanir frá Anfinn Kallsberg. ? Sjálvsagt standi eg fast við, at uppskotini ikki skulu

nar tók annars støði í heimslitteraturinum: » – Í tí estetiska virðinum, sum er í (og halt tær nú fast) í ævintýrinum um: »Den grimme ælling«(!)«. Ja, ak og vé og skrekk – ein dunnuhylur og annar! Ein

eg fái serviðgerð. Onnur áttu at fingið møguleikan fyri somu tænastu, har Anfinn Kallsberg – kanska fast í morgunsendingini – kundi greitt fólki frá, hvat tey í veruleikanum meina og ætla, ella hvørjar