grundlógina. Eisini vísir sáttmálanevndin á, at hetta er ein skipan, ið gongur dygst at fullveldinum og ger eitt møguligt skifti til fullveldi formliga lættari. Men Høgni Hoydal heldur tó ikki, at hetta er rætti
hendi leiting og bjarging í føroyskum øki, eigur at gerast føroysk. Magni Erge, stjóri á Atlantsflog, ger vart við, at enn ber ikki til at siga, hvussu leikur fer. ? Vit sita og í løtuni og royna at gera av
ein metir seg at hava gjørt ein feil, rættar ein hann. Vónandi tekur stovnurin nú í egnan barm og ger nakað munagott við hesa vandaleiðina, áðrenn fólkaskaði hendir. Hoyvík 31. august 1999 Mortan Winther
gerst veruleiki, um Borussia Mönchengladbach, sum Allan Simonsen spældi við frá 1973 og fram til 1979, ger av at seta ein av størstu spælarunum hjá felagnum nakrantíð í heita venjarasessin, og um føroyski
so stendur ikki á at fáa vinningar. Alt bygdarfólkið stendur saman um felagið, og tað er tað, sum ger tað møguligt hjá okkum at fara við í altjóða hondbólt, sigur Jón Nielsen, ið er formaður í VÍF. Da
eisini betri og stuttligari at vera kundi, heldur Tummas Hanus Dam. Eisini Damfar er millum teirra, ið ger meira burturúr básinum í ár, í mun til í fjør. Tummas Hanus Dam er samdur við teimum, ið halda, at
men ætlanin er at kjósa besta bás á Vørumessuni '99. - Hetta er ikki fyri at fáa kapping í, men tað ger helst, at básarnir hava ein ávísan standard, sigur Birgir Poulsen. Vanliga fáa luttakandi fyritøkurnar
hugsað nógv um hetta, sum hevur við sær, at sonurin má verða burturi eitt ár afturat, og harumfamt ger tað honum framtíðina heldur óvissa. Hon sigur í brævinum soleiðis við hann um hesar stóru ætlanir: [...] tey ungu, at lívið er annað enn matstrev, og at andin doyr uttan andaliga føði, sum kroppurin eisini ger tað uttan holdsliga føði. Á háskúlanum vórðu eygu latin upp fyri vakurleikanum í málinum, í kærleikanum
einum øðrum norðurlendingi, finnanum Joko Ahola, favorittur at vinna kappingina í ár. Regin Vágadal ger sær ikki vónir um at standa ovasta á sigurspallinum, tá kappingin er av, men hann ætlar sær at verða
eitt sindur frá leiðini, har menn síðan hava hildið uppá, at tað sakk. Vaktar- og Bjargingartænastan ger ikki meir við leitingina, men metir uppgávuna at vera avgreidda. Annars høvdu bretar ætlanir um at