fjaldur á einum kletti í bátahylinum saman við Tivolikendari nýinnrætting, til eina á oman á gomlu Havnará, meðan toppurin av kleyvarskapi er staðseting av tjóðleikhúsi á bryggjuøki í Tórshavnar havn. Tørvurin

. Tað vóru ikki smávegis aktivitetir við smábátahavn, restauratiónum (upp til kloakkútlátið frá Havnará), og øðrum átøkum sum skuldi fyriskipast við konteynaraplássi o.ø., og har frálíka útsýni til Nólsoyar

Napoleon Andreasen um aldarskiftið inn umsókn til Tórshavnar kommunu um loyvi til at nýta vatn úr Havnará til at reka eitt elektrisitetsverk í Havn. Hvørgin umsókn varð gingin á møti, og hvørgin verkætlanin

vatni í hesi á til neytini. Hetta var ein stórur lætti, tí annars skuldi farast eftir vatninum úr Havnará uppi við tinghúsið, har vatnið var reint. Niðanfyri ting­hús­brúnna vaskaðu konurnar klæði. Tað var [...] ikki lætt, at farast skuldi so langan veg, tá brúk var fyri vatni. Alt drekkivatn varð heintað úr Havnará, har áin krossaði Ting­hús­vegin. Har var ein hylur, har tað var lutfalsliga lætt at fáa vatnbytturnar

varð, at onkur var druknaður har, og at fossurin skuldi draga til sín! Síðan vóru tað Marknagilsá, Havnará og Hoydalsá. Her lá Hoydalshylur, sum var roknaður fyri at vera ein fínur svimjihylur. Tað var eisini [...] fyrst venja eitt sindur í Hoydalshyli. Ólavsøkudagur kom. Um morgunin hevði regnað illa, tí var Havnará stór og gruggut. Hildið varð, at hetta mundi ikki fara at bila kortini. Svimjast skuldi frá Müllarbrúgv

krónurnar, tær kosta, og tað er neyvan smápengar. Í Havnini hava menn stórar ætlanir um at opna Havnará aftur, sum allarhelst er eitt prosjekt, uppá nakrar milliónir krónir. Eg skal ikki koma so nógv inn

eisini koma til nyttu, so tað varð veitt í eina tunnu. Hetta lætti um í mun til at farast skuldi i Havnará eftir vatni. Tað sama var við landinum, sum jú var so óført at vaska hár við. Tí var eisini landtunna

Ting­húsvegin, eystanfyri. Í 1906 byggir hann so uppí sethúsini suðureftir. Tá er helst brúgv løgd um Havnar­á við samband til Amt­mans­brekkuna. Handil í Suður­endanum á húsunum skuldi ligið væl fyri. Hetta

Íslandi, Finni Jónsyni. Finnur, sum hann vanliga var kallaður, vaks upp í Bringsnagøtu. Hann spældi í Havnará og í ósanum, sum børnini gjørdi tá. Eisini var tá vanligt, at børnini spældu á stein­unum, sum í

eitt grundøki millum Niels Finsensgøtu og Lucas Debesargøtu keypt frá Jens Paula av Reyni. Av tí at Havnará rann ígjøgnum økið, mátti ein brúgv gerast fyri at fáa innkoyring frá Niels Finsensgøtu. Støðin varð