tí at har sæst rættiliga langt á hesum beina vegi. Hann greiðir frá, at aðrastaðni eru tey komin til ta niðurstøðu, at bilførarar verða rættiliga væl undirvístir, men fyri at náa tí sonevndu "null-hugsjónini"

til at taka av, tá møguleikin býðst, tykist fullkomuliga at resta í á liðnum. Leikararnir hava ikki ta trúnna á seg sjálva, sum ger, at gjøgnumbrotini eydnast, og í fleiri førum vórðu gjøgnumbrotini als

soleiðis vorðnar ein partur av føroyskari jólamentan. Ikki fitt Sjálvur havi eg nú í nøkur ár havt ta afturvendandi gleði at verið partur av skaranum, sum við eini imponerandi luftbrúgv millum Føroyar

annan fisk. Í luftini sær man tann biðandi Anthony verða førdan burtur úr tí jarðiska lívinum inn í ta andaligu verðina av nøkrum monstrum og man sær diabolsk fiskamonstur aðra staðni í luftini. Í einum

ringt at hugsa seær, at vit fara at skerja í vánaligum tíðum, tá ið vit ikki gera tað í góðum tíðum, ta ið vinnan tolir tað betri, sigur Henrik Old at enda.

í viðtali. MYND: KRISTIANNA OG SUNNVARD Myndatekstur: - Tankarnir leita mangan aftur í tíðina, til ta náttina í fjør. Tað er líkasum ein ræðufilmur, ið verður spældur umaftur og umaftur. Og hvussu ringt

ferðsluóhappi, sum rættiliga loypti hvøkk í hana, hóast hetta var ein lítil hending samanborið við ta í mars í fjør. - Bilurin, eg sat í, varð árendur aftanífrá av einum lastbili í eini rundkoyring. Bilurin

tá 10?mannaførini kappaðust á norðoyarstevnu varð tosað um, at umstøðurnar kanska spældu eitt puss. Ta ferðina var Eysturoyingurin vestastur, og Havnarbáturin var eystastur. Tí var tað eitt sindur torført

tey vitjandi at kunna seg eitt sindur inn í samlaða virksemið, sum er knýtt at oljuleitingini og til ta gongd, sum hevur ført okkum fram til støðuna, sum hon sær út í dag. Og so vildi Eyðun helst ikki verið

vaksnu, og mótsetningurin í søguni er júst ímillum tann reina barna-heimin fjart frá bygdini og so ta tvitnu verðina heima í túninum. Í "Undir tínum veingjabreiði" eru vit aftur í tí at síggja til hugnaligu