rætta staðið. Tað eru gjørdar royndir við hesum bæði í Runvavík, Í Havn, á Tvøroyri og í Vági, men tað datt niðurfyri aftur. - Mær er upplýst, at ein orsøk var, at tey fingu ikki fólk at kryvja á landi. Heldur
tá so at siga allir minningardagar um tey deyðu, vóru savnaðir í ein stóran dag. Eftir trúbótina datt dagurin so við og við burtur sum halgidagur, men hann livdi framvegis í mannaminni. Og júst mannaminnið
so fortørnaður, at hann við ferð rann fram móti girðingini. Hann gjørdi so mikið nógv av, at hann datt út um girðingina. Fallið var stórt ? onkur vildi vera við, at tað var níggju metrar, og aðra staðni
hevði brotssparkið helst verið veruleiki. Hann royndi tó at renna eini tvey fet afturat, og tá hann so datt, helt dómarin helst, at talan í ov stóran mun var um sjónleik. Men tveir minuttir aftan á teir 90
málteigin hjá TB, har fyrst Rúni Nolsøe og síðani Hans á Lag stútaðu á tvørtræið, áðrenn bólturin datt fyri føturnar á John Hera Dam, sum setti hann í netið til 2-0. Tvørámenn vóru ónøgdir við, at málið
møguleikan hevði Didier Drogba, ið hevur víst seg sum ein av heimsins bestu áleyparum í løtuni. Bólturin datt heldur tilvildarliga fyri føturnar á Drogba, ið fyrst fór framvið Carragher, men skotið fór eitt fitt
tjóðardag Noregs í Føroyum. - Vit høvdu planlagt ein serstakan dag. Men so gjørdist ikki: Tað eina barnið datt í eina tjørn, og hitt barnið máttu vit leita leingi eftir, tí tað varð blivið burtur, sigur hon. Hóast
atkvøður, men greitt er, at Fólkaflokkurin, eftir at hava verið umboðaður á fólkatingi í longri tíð, datt heilt niðurímillum við valið hesaferð. Teir báðir smærru flokkarnir, Miðflokkurin og Sjálvstýrisflokkurin
øðrum norðurlendskum máli, men tá samanumkom vísti tað seg ikki bera til, tí pilkaði eg við heildina, datt alt niðurfyri, greiðir Hanus Kamban frá. Tí komu Hanus Kamban og Kirsten Brix ásamt um, at alt verkið
royndi seg við einum skoti langt úti frá. Bólturin fór tó í krovið á einum Rangers verjuleikara og datt beint niður til tað vandamikla vinstra beinið hjá Toda. Hann sendi eftir jørð dygst úti við stongina