Føroyum fyri tað, um persónarnir tosa føroyskt. Teir hava framvegis fronsk nøvn, gjalda við frankum og rópa Viva la France í ovurkæti. Men áttu teir so ikki at roykt Galoise sigarettir heldur enn Prince? Nei
í gond, tess minni er vandin fyri, at heilin gevst at virka. Nógv gomul, sum eru tað, vit vanliga rópa forkálkaði, sita hendur í favn á røktarheimum ella heima og hava einki at gera. Onnur hjálpa teimum
Flogbóltur Alt bendir nú á, at flogbóltskvinnurnar í Klaksvík skjótt aftur kunnu rópa seg føroyameistarar. Tað hava tær annars ikki kunna gjørt síðani 2000, tá tær vunnu fyri trijðu ferð í slag, og tó
kann geva íblástur og skapa eina motivatión og hug til framdrift í samfelagnum. Hann kann seta mál, rópa tey út til borgaran, til vinnuna, til tann alment setta, til mammuna, til pápan, til okkum øll. Men
tørn, og aftur hesaferð bendir alt á, at talan er um ein dyst, har vinnarin um knappan mánað kann rópa seg føroyameistara. Steypavinnararnir úr TB hava saman við Mjølni myndað oddin í landskappingini alt
gloymdir, sigur Anne-Karin. Mistir møguleikar Fólk við lesi- og skrivitrupulleikum eru ikki tey, ið rópa harðast. Tað er jú ikki serliga langt síðani, at tað at vera orðblindur merkti tað sama sum at vera
karaktermorð á eina kvinnu, bert tí hon er kvinna. Og tað løgna er, at aftir eru tað teir persónar, sum rópa seg sjálvar frílyntar, sum ganga á odda. Og niðanfyri er enn eitt dømi um, hvussu málburðurin hjá
norðurlendskum stigi. Tiltakið fevnir eitt nú um ljóð, sang og tónleik ? ella, sum fuglfirðingar sjálvir rópa tað: Menniskja í ævintýrum og søgnum ? eitt norðurlendskt samtak. Um víðan fjørð Frist Johannesen
hóska ónatúrliga væl til teirra sveimandi tónleik. Sigurd "groove" Justinussen eigur trummurnar. Tey rópa hann ikki "groove" fyri einki. Sigurd er ein fantastiska energiskur og sum sagt "groove´utur" tru [...] kustum ístaðin fyri trummupinnum, sum gevur eitt bleytari ljóð. Jan "funk" Jensen spælur bass. Og tey rópa hann heldur ikki Jan "funk" fyri einki. Jan spældi uppá ein flottan kassabass. Hann spældi ein lekran
mánakvøldið var javnur og spennandi, men so er alt sagt, tí sjálvt hondbóltsspælið var als ikki nakað at rópa hurrá fyri. Um onkur hevur ætlanir um at gera eina bók um óneyðugar feilir og bólttap í hondbólti