havt eina beiska uppgerð eftir lesarabræv hjá Tórbirni Jacobsen. ? Eg má siga akkurát sum er, at eg taki ikki Tórbjørn Jacobsen fyri fult, og eg vóni, at løgmaður heldur ikki ger tað. So leingi sum skul

ymiskum ósemjum, men í ár hevur verið øðrvísið. -Á tí persónliga økinum kundi gingið betur, men tað taki eg ikki so tungt, tí eg havi haft nakrar góðar dagar her í Føroyum, og tað er tað týdningarmesta.

úrvalið er ikki sørt tilvildarligt. Rætt skal vera rætt: her eru perlur sum sjáldan síggjast undir sama taki: td. Willumsens "Naturskræk. Eftir stormin", 1916 , sum við sínum súmbolsku myndamálum er blivin eitt

liggur fyri landi, vildi hann vera við. Har skal vera so ringt at ganga, tí tað er so harðvallað. Eg taki kikaran fram og fari at kika út yvir havið. Hyggi eftir grind. Tað er einki dulsmál. Men har var eingin [...] Hann fer sína kós, og eg haldi fram. Ætli mær minst tvey fjøll í dag, so eisnki er at bíða eftir. Eg taki meg longri niðan, og alt meira leggjast Vágar opnar fyri mær. Og Streymoyggin hinumegin. Suður á Dalarnar [...] tykist at fara at betra til. Og tað eydnast. Tað mangla fimm minuttir í. Leggi ryggsekkin av mær, taki myndatólið úr og fari upp á sjálvan tindin. Upp um krossin og á toppin. Har liggur Oknadalur. Eitt

Rituvík: Kenda høsnahúsið í Rituvík verður skjót søga. Stórir partar av veggjum og taki eru longu niðurtikin, og stálkonstruktiónin veðru tikin niður í næstum. Tað eru fýra brøður, ættaðir úr Rituvík,

soleiðis, sum eg havi fingið at vita, at ølsølurnar minka um trivnaðin í økjunnum, har tær liggja, so taki eg málið upp við vinnumálaráðharran fyri at vita hvat vit í felag kunnu gera fyri at hjálpa um hendan

eg meg ikki at vera ein partur í teimum trupulleikunum, sum hava verið í skopunar Skúla. Av tí sama taki eg ikki undir við grundgevingunum og tí umhugi seg at kæra, sigur Sigurd Bærentsen. Friður var áðrenn

Jarnbardi. Klaksvíksbáturin hevði gott áralag, og tær tóku seg eina løtu inn á Jarnbard í hvørjum taki. Men tað var Jarnbardur, sum stýrdi kappingini. Tær drógu frá aftur Páll Fanga, og so tóktist tað

Framtíðarætlanirnar liggja ikki klárar á borðinum, og tí tykist hon at verða opin fyri øllum. ? Eg taki tað bara, sum tað kemur, sigur Inga Maria at enda úr telefonini í vakra, gamla býnum, Firenze í Italia

Eg livi í einari lítlari, men tó fjølbroyttari dreymaverð. Tá eg taki eitt dagblað í hondina, vænti eg, at tað, sum eg lesi, er satt, sjálvandi innan fyri tað rammu sum eitur politiskur litur. Henda dreymaverð