er ein fantastiskur festivalur, og tað er ein stór fragd fyri meg at kunna fylgja við í, hvussu festivalurin mennist ár eftir ár. Eg gleði meg altíð at koma á G! og fáa ein temunn og pannukøkur frá gøtufólki

teimum sum einki eiga Takk fyri at beiggi bleiv frískur. Eg elski teg Takk fyri at tú frelsti meg Gud! Grøð meg frá tí trongd eg havi til tað ónda Takk at tú hjálpir teimum sjúku Rita navn títt mær í hjarta

hvat prísútlitum viðvíkur. - Mær dámar ikki, at dollarin hevur verið fyri falli, og eg havi heft meg við, at fallið hevur verið eini 12% seinastu mánaðirnar. Seinastu dagarnar er dollarin tó hækkaður [...] í virði. - Tað er ikki altíð, at prísurin á fiski er so neyvt tengdur at dollaranum, men eg kenni meg kortini tryggast við prísgrundarlagið, tá ið dollarin er støðugur – og ikki fallandi, sigur Tummas

at fara til eitt grøðingarmøti. Tað er ikki nakað, sum eg kann blanda meg uppí, uttan so at onkur kemur til mín og beinleiðis spyr meg, sigur bispur. Hann sigur, at tað er ikki ókent millum manna ? kanska

at gerða alt tað, eg havi havt hug til gjøgnum lívið, havi ongantíð kent meg kúgaðan av dønum, ella nøkrum øðrum, havi kent meg frælsan og havi skilt, sæð og upplivað at føroyingar eru millum frælsastu

standa klárir á beinkinum, so tað kann verða heilt skjótt, at onkur av teimum kemur inn, so eg kenni meg ikki vísan í nøkrum sum helst, sigur hann. Gleðir seg Um sjálvan dystin helt Jón Rói eins og hinir [...] og nú fara vit so at fyrireika okkum til Týsklands-dystin, men tað er púrasta klárt, at eg gleði meg. Mær dámar væl stórar avbjóðingar, og hetta er so avgjørt ein av teimum størstu, helt Jón Rói Jacobsen

tað snýr seg um frælsi. Hetta tí, at tit hava tikið tykkum einarætt uppá frælsi!!!! Tað, ið undrar meg, er, at Tjóðveldisfólk lata hetta fara aftur við borðinum, sum um vóru hetta nakrir tankatoskar. Veit [...] tað enn finnast tjóðveldisfólk, ið taka fult undir við fakfeløgunum og tess leiðarum. Tað, ið ræðir meg, er tann líkasæla, ið leiðsla Javnaðarfloksins og vit javnaðarfólk sum heild sýna. Hamskiftið hjá

síggjast aftur ein dag. Vit bæði hava havt nógvar góðar løtur saman. Tú vart stóri-beiggi mín, og hevði meg altíð við út at spæla, har vit spældu nógv ymiskt, tá vit vóru smá. Sjálvt um tað vóru fimm ár ímillum [...] okkum eitt deiligt prát omaná við einum drekkamunni. Góði Høgni. Takk fyri alt, tú hevur verið fyri meg. Guðrið og Bogi lata heilsa. Hvíl í friði. Systir tín, Marian

sagt um í løtuni. - Fyrst og fremst má eg seta meg inn í tingini. Síggja akkurát, hvussu felagið virkar, hvørjar avtalur vit hava koyrandi o.s.fr. Lat meg tó leggja afturat, at mín fatan í øllum førum er

teir vóru sterkir ? øgiliga sterkir, sigur hann. ? Eg vil tó ikki siga, at tað var nakað, sum nervaði meg. Vit spæla eisini móti stórum og sterkum monnum í Noregi, men eg má so viðganga, at hesir eisini dugdu [...] av teirri orsøk, at Allan vildi hava eitt betri tak á miðvøllinum, og tí varð Sámal settur inn fyri meg. Tað er sjálvandi skuffandi í teirri løtu, at tú verður tikin av vøllinum, men hetta er altíð burturi