verandi støða hjá okkara tjóð at vera í. Hetta endurspeglar ikki tað tolsemi, ta rúmligheit og tað skilsemi, ið býr í flestu føroyingum. Okkara løgmaður hevur fyrr hótt við at steingja okkara sendistovu
fjálgaði við sorgblíðum tónalagi um okkum ungu og penu, sum høvdu tað við at líkjast abbum og ommum okkara. Ja, mann var ikki Smith'ari fyri einki ! Sigrun-omma mín, sála, og Hanna-fastir (abbasystir) [...] hyggja eftir „fjernsyn“, og ikki minst, at læra seg franskt; franskt alskurin bleiv ein felagsnevnari okkara millum sum eg var á veg heim úr Fraklandi í 2009, og minnist eg, tá ið hon setti Yves Montand fløgu
Býlingurin á Reyni var tá miðdepilin í Havn og uddi í børnum og lívi, og babba dugdi so sera væl at greiða okkum børnum frá um barnaárini og uppvøksturin á Reyni og visti mangar góðar og áhugaverdar søgur at
eingin triði partur hevur sýnt veruligan áhuga at framleiða nýggjárssendingina. Vit loyva okkum at spyrja, hvat grundarlag ein slík meting byggir á. Allir almennir stovnar hava skyldu til at bjóða
eigur Portalin, sigur Poul Hansen stutt: – Tað er væl tí, at onkur trýr, at eg kann geva felagnum okkurt, sigur Poul Hansen og leggur afturat: – Hetta er eitt púra nýtt øki fyri meg. Ein nýggj og
árini, so er Havnar kirkja framvegis ein sera prýðilig og hugnalig kirkja, sum vit øll somul kenna okkum væl í. Kirkjusilvur komið aftur Havnar kirkja hevur átt sítt kirkjusilvur. Onkutíð hava fremmandafólk
babba vóru tey tólv. Vit høvdu abbar og ommur. Øll tóku um endan, har mamma og babba sleptu. Góvu okkum umsorgan og kærleika. Minnist at ein pápasystir og eg gingu langar túrar í øllum veðri, har vit
fólkakirkjan tilhoyrir statin. Effinett sum tú og eg ikki eru undirgivin statin, sum staturin ikki eigur okkum, eigur hann heldur ikki kirkjuna. Hon eigur seg sjálva, og hon hjúnabandið. Og sjálvt um, bara fyri [...] so háarrogant, at tey, í teirra fordømisleysa vísdómi, halda seg kunna umdefinera nakað, allir okkara forfedrar hava verið ov vitugir at gjørt. Hygg her! Samkyndur kærleiki er óførur, bæði sum “n
í Føroyum. – Eg elski gott veður, men mær dámar eisini væl ein góðan storm av og á. Eg vóni, at okkara sjófólk eru á tryggum stað, meðan lágtrýstini ýla framvið oyggjunum, skrivar løgmaður á Facebook
høpi gevur ríkisveitingin minus á kontuni, tí skert ágrýtni og áræði skapa færri inntøkur. Bæði í okkara branding mótvegis umheiminum og í okkara egnu sjálvsfatan er og verður óneyðuga ríkisveitingin
