hevur leika so nógv í hesa seinastu tíðina, skal eg bert siga, tað er lítið mansligt sum suðringur at rópa á ein norðing og biðja hann um ráð og hjálp, men ivalest hevur tú búð so longi norðanfjørðs at tú

kan, sum stytt verður BTÚ, er okkara samlaða framleiðsla av vørum og tænastum. - Vit kunnu eisini rópa hetta inntøkustøðið og rokna hetta tal út fyri hvønn íbúgva. Men um vit samanbera BTÚ í Føroyum við [...] forðan fyri nýskapan og menning. - Størstu hóttanina móti leiðsluskipanini í samband við nýskapan, rópa vit sabotørin. Hesin forðar øðrum í at taka felags tøk ? og sabotørur er tann, ið situr sum formligur

niðurlagi, tá ið tú hoyrir løgtingsmenn og onnur úttala seg um tað stóra arbeiðsloysi í Suðuroy Hví rópa teir ikki fyrr enn nú? Veruleikin er tann, at løgtingsmenn úr Suðuroy vilja finna ein synda-bukk fyri [...] hvaðna verri. Dirvi og vilji manglar Tað er bert ein sjónleikur fyri veljarunum, nú løgtingsmenninir rópa upp, tí higartil hava teir ikki haft dirvi ella vilja til at gjørt nakað, og tað er uttan mun til

kyndlamenn Í ítróttarhøllini á Hálsi hittast arvafíggindarnir báðir, Kyndil og VÍF, í tí, sum fleiri rópa ta moralsku finaluna. Kyndil og VÍF hava verið tey bæði stinnastu liðini í landskappingini higartil

leggja lunnar undir eitt enn størri og dagligt hjálpararbeiði, sum fer at náa tey, sum valla megna at rópa neyðarrópið, so tað hoyrist. Gera vit tað, hevur tsunami, hóast sorgarleikur av teim stórstu, megna

óskerdar fara til tey neyðhjálp: Tú kanst seta teg upp á aftasta bonk í ítróttahallum kring landið og rópa av fullum hjarta á okkurt lið, hóast tú ongantíð rættiliga hevur havt eitt veikt hjarta fyri hondbólti

leggja lunnar undir eitt enn størri og dagligt hjálpararbeiði, sum fer at náa tey, sum valla megna at rópa neyðarrópið, so tað hoyrist. Gera vit tað, hevur tsunami, hóast sorgarleikur av teim stórstu, megna

sovið í tímanum fyri nógva løn. Eg spyrji meg sjálvan: Stuðla humanistar í samgonguni, sum annars rópa umsolidaritet og brøðralag, slíkum? Stuðla góðir javnaðarmenn og humaninstar sum eitt nú Kristian

og starvast hjá. Søren Svenning er útbúgvin innan glastrevjayrkið og hevur lært til tað, sum danir rópa epeterings-bådbygger. - Áðrenn eg fór undir egna fyritøku við umvælingum og bedingsarbeiði fyri skjótt

mannfjøldina og greiddi teimum frá støðuni. Orðini hjá honum fingu lív í mannfjøldina, sum fór at rópa, bríksla og klappa. Menn undraðust tó á, at spreingitólið ikki virkaði, tí teir høvdu roynt tað stutt