tøkur. - Tað kann hava ta avleiðing, at fólk, sum hava tørv á sambýlisplássi, ikki kunnu fáa tað, tí tey, sum búgva har, einki annað stað hava at flyta til. Tað kann eisini hava ta avleiðing, at tey avvarðandi
góðar kreftir og leggja doyðin á at varveita avgerðarrættin á føroyskum hondum. Eisini fyri at varveita ta servitan, sum er í einum føroyskum banka. - Tað krevur kreftir, vilja, treiskni og hugflog, skal tað
verið úti á stovnum og so hava vit gjørt ymiskar tillagingar og rættingar, og soleiðis funnið fram til ta bestu loysnina, sigur Hildur. Tað eru Hildur og Oyvindur, ið finna uppá, menna, seta í verk og royna
verða eitt skúladømi um, hvussu ein ikki eigur at arbeiða politiskt. Sjálvur havi eg verið nøgdur við ta ávirkan, eg fái á politiska pallinum, skrivar tingmaðurin í lesarabrævi sent fjølmiðlunum. Tingmaðurin
liggja lærarum nær at hjarta. Fyrst og fremst arbeiðsumstøðurnar, tað vil siga møguleikarnar at fremja ta lógina, ið lærarar arbeiða eftir. Føroya Løgting lóggevur fyri arbeiðsviðurskifti hjá lærarum, men
friðin í privatlívinum. - Tey fáa rætt at trampa inn á gólvið hjá fólki, Ikki eingongd løgreglan hevur ta heimildina, sigur Jørgen Niclasen við Rás 2. Hann hevur einki ímóti ætlanini sum so. Men tað átti at
Mín styrki liggur á leiðsluøkinum. Eg tori at taka avgerðir og eri ikki bangin fyri konfliktum. Havi ta áskoðan, at ósemjur eru ikki tað sama sum at vera óklár. Vit mugu tora at vera ósamd. Og so eri eg
metingarnar hjá Jan Berg Jørgensen um, at hetta skuldi gerast nú, tí kjansur er fyri at hann vinnur ta norðurlendsku bókmentavirðislønina, sigur Carl Jóhan Jensen lítillátin: - Tað man ikki vera so stórur
Skorheim, at orsøkin er, at fólkið var við. - Tað sum vit hava gjørt, og sum er so umráðandi, er at taka ta tíð, ið skal til, vera opin og lata fólk fáa møguleikan at stilla spurningar. Man má ikki tvinga eina
fáa somu samgongu aftur, sum hevur sitið seinastu fýra árini. Tá hugsi eg serliga um fiskivinnuna og ta peninganýtslu, sum verið hevur í farna valskeiði. Hvat heldur tú eigur at fylla nógv hjá einari komandi