Julia Cussans, sum sær hon víkingafólkini fyri sær. Og hvør veit. Kanska hava tey fingu steiktan lunda til døgurða? - Sært tú hasar hvítu strikurnar í moldini? Hatta eru leivdir av fuglabeinum, so tað

serligar, tí hildið verður ikki, at náttúruviðurskiftini eru til vildar. Í Skúvoy hava tey bæði lomvigu, lunda og skráp, men hetta eru alt fuglar, sum liva av nebbasild. Tá ið lítil og eingin sild er við landið

, har nevndin í Norðoya Javnaðarfelag tók í móti gestunum og beyð døgurða á Hotel Norð. Steiktan lunda við og heimagjørdan ís, sum avgjørt gagnaðist gestunum væl. Eftir døgurðan varð farið oman í kirkjuna

heima hjá mær sjálvum. Og hetta vant bara upp á seg, tó at tað at byrja við mest var útstapping av lunda og øðrum fuglum, sigur Jens-Kjeld Jensen. Áhugin var tó fyri øllum, sum búði í náttúruni, sniglar [...] meiri niðurpíndur. - Í veruleikanum eru Føroyar einasta landið, har tað framvegis er loyvt at veiða lunda. Í Noregi er tað bannað, og í Íslandi liggur eitt uppskot í Altinginum um at friða lundan í trý ár

í Føroyum. Jóhannis Danielsen, Havstovan: Kanningar av ferðing hjá- og dálking av lomviga, ritu, lunda, havhesti, likku, fiskimása og æðu. Kári Mortensen, Jarðfeingi: Virkisætlan. Framtíðar orkuskipan

ør­kyml­andi sum tíð­in síð­ani sein­asta løg­tings­val. Fyrr var pol­itiska há­marks­ferð­in so nøk­u­lunda avmark­að av sunn­um iva og øðrum nat­úr­lig­um mek­anismun. Nú er av­mark­ing­in av politisku há

Tosið millum manna nú er, at lundastovnurin er á veg at koma fyri seg. Nógv meiri av lunda er at síggja inn móti landi, enn tað hevur verið í mong ár, og hetta hevur fingið eitt nú nólsoyingar at seta

verður nýtt. Eingin ætt var. Mestsum stilli. Men kortini eydnaðist fleygingarmanninum at fáa ein lunda. Hetta man vera ein tann hepnasti lundin, nakrantíð er komin í stongina í Tindhólmi. Hann varð nevniliga

tá hann helt røðu til mót­tøk­una. Hann sigur við Sosialin, at hend­an verkætlanin er endað nøku­lunda har, sum alt byrjaði: – Tað byrjaði við Símun á Høga­bóli. Hann var sonur Jógvan Sim­on­sen, ella

mostir tín, og fastir mín, og hon var gift við Olaf Nielsen. Pannukøkur, drýlur, vaflur, kleynir, lunda, Súlu, vit fingu alt, ikki minst kærleika! Nøkur ár aftaná segði pápi við okkum, nú kemur eitt nýtt