eitt barn við sjúkuni verður føtt annað ella triðja hvørt ár. Sjúklingurin hevur millum lítla og onga orku, tað stuttu tíð hann livur, og foreldur og systkin verða eisini rakt, tí tann sjúki er so óhjálpin
serlæknum, ið ikki hava megnað annað enn at halda gongd í hjólunum – men als ikki hava havt yvirskot ella orku til at hugsa stórar tankar um, hvussu okkara heilsuverk í veruleikanum átti at verið skipað. Seinastu
hava betri karmar at arbeiða undir er eyðvitað. Komandi Løgting og Landstýri eigur at leggja stóra orku í at betra møguleikarnar hjá vinnuni – bæði á sjógvi og landi – at klára seg betur, eisini tá vit [...] hjálpa uppá eina aðra, har tað kanska ikki gongur so væl. Eitt komandi landsstýri eigur at seta alla orku í at kanna og seta á stovn nýggjar vinnur ella vinnu møguleikar – landi og fólki til gagns. Tað burdi
tekur undir við Olaf Olsen, reiðara, sum í blaðnum í gjár gjørdi vart við, at føroyingar hava stóra orku á sjónum og helst hava flest skip fyri hvønn íbúgva í heiminum. Júst skipini telja mest í kanningini
annað norðurlendskt mál. Í flestu førum er tað høvundurin sjálvur, sum av sínum eintingum leggur stóra orku í at fáa sína bók týdda – eitt arbeiði, sum kann vera sera tungt, um tú ikki hevur eitt apparat aftanfyri
kostaði Tað, sum Katrin og Sigrid iðra seg einamest um, er at tær undan kappingini høvdu lagt so nógv orku í at missa vekt, tí tað kostaði bæði kreftir og yvirskot til at vinna róðurin, tær vóru favorittar
tá vit merktu fyrstu avleiðingarnar av farsóttini. Men alt hevur sín prís. Hetta hevur kravt nógva orku, og nógv arbeiði sum skuldi verið avgreitt hetta seinasta árið, hevur bíðað. Tað fer uttan iva at
fulnar tað sum vit roknaðu við fyri skjótt 30 árum síðan. At tað fór at verða trupult, og krevja stóra orku, at byggja upp eina serføroyska skúlaskipan á sama støði sum í okkara grannalondum. Elektronisku
fara undir hana, tí hetta ávirkar í stóran mun familju og frítíð. Útbúgvingin fer við nógvari tíð og orku í einum kanska framman undan strævnum gerandisdegi. Henley var áhugað at seta á stovn ein lesibólk
árinum, um tað so bara var ein mánað, tá ið støðan er ringast. Hann vísir á, at bøndur leggja nógva orku og brúka nógvar pengar upp á at sáa og at velta epli, røtur og annað og tí er tað nógv kravt av teimum