kunnu vit halda fram. Niðurstøðan er tann, at tað er vandamikið at liva! Og hetta er ikki nakað nýtt. Sagt hevur alla tíð verið, at ongin hevur yvirlitva lívið enn, og tað koma vit heldur ikki. So hyggjuráðini
evni, við denti á avgerð og árin hjá tí einstaka persóninum - serstakliga kvinnuni - tí, sum áður sagt, er hetta sera persónligt. Greinirnar eru sostatt skrivaðar til tað meiniga fólkið - sjálvsagt eisini
man og puttar seg undir dýnuni og tímir ikki at fara upp’, sum Gunn tók til. At ‘snue’ ber snøgt sagt ikki til á føroyskum. Sama er galdandi fyri orðið ‘nusse’. Í Danmark kunnu tvey fólk gott ‘nussa’
frá útbúgvingar- og skúlaverkinum. Onkur hevur rikið upp undir hetta hugskot fyrr, men eingin hevur sagt hetta so greitt og sannførandi sum Oddfríður her í blaðnum í dag. Tað, sum hann á sera diplomatiskan
retorikkur á høgum støði við gullkornum frá Decartes, Sokrates og øðrum góðum monnum, men so er eisini alt sagt. Tjóðveldi og Høgni formaður, hevur sínt í verki, at teir eru ikki til at líta á hvørki í orð ella
lla vinnu. Ítróttarliga er tað arbeiði innan svimjing, sum tú er mest kendur fyri. Og ofta verður sagt, at tað er innan einstaklingaítrótt, at føroyingar kunnu gera seg galdandi. Men er hendan verkætlanin
vndina hjá Løgtinginum. Seinni vónar nevndin eisini at fáa høvi at koma á vitjan í Føroyum verður sagt í kunningini. Sigmundur Ísfeld, sendimaður í London, frøist um, at góða sambandið, sum leingi hevur
sær nakrar atkvøður úr útjaðarinum, fyri at verða vísur í at verða valdir aftur. Tí mugu teir snøgt sagt arbeiða líka væl fyri øll í øllum økjum!
Landsverk í øllum hesum? Hví fara teir ikki í gongd? Hvønn er tað, sum teir ræðast so illa? So stutt sagt til tykkum í Innlendismálaraðnum: Eg gevi einki fyri tað svarið, vit, ið kærdu, fingu. Tit góvu málinum
økið er nøktandi avhegnað. - Í sambandi við nýggju góðshavnina, hevur býráðið fyri góðum ári síðan sagt upp leigumálið við IRF, tí kommunan ynskir hetta plássið riggað av. Men vegna vantandi pláss aðrastaðni
