íløgu- og framleiðslustórveldið, sigur hann. - Henda gongdin hevur eisini við sær, at neyðugt er hjá okkum í vesturheiminum at ogna okkum innlit og vitan um kinesiska málið og mentanina, skulu vit til fulnar
fyrivarnum, so sjúkur ikki fáa fótafesti og hótta alla alivinnu, so sum vit sæð fyrr, bæði her hjá okkum og í øðrum londum. Samstundis kunnu vit í blaðnum í dag lesa um, at í Fuglafirði fara tey at brúka [...] at vinna, tí upplivingarvinnan er í vøkstri um allan heimin, so uttan iva kunnu vit eisini gera okkum dælt av hesi vinnu, sum vinnumálaráðharrin ætlar skal umseta fyri eina milliard um seks ár
sálmayrking, lagasmíð og sálmasangur við eitt skal fara nýggjar leiðir. At eitt so fáment land sum okkara hevur fyri neyðini at hyggja út um landoddanar eftir sálmaskaldskapi er heldur eingin ólukka.
kátast av teimum kátu, men við umsorgan fyri teimum, ið ikki vóru so væl fyri. Best av øllum minnist okkum hana í dansinum, tá hon í føroyskum klæðum dansaði við hógv og góðum sið og t.d. skipaði “Bøhmerlands
kunna útinna sínar uppgávur. Arbeiðið hjá Havstovan er sjálvur lykilin til at tryggja føroyingum okkara rættindi til tað stóra náttúrutilfeingið, sum er ein av grundsúlunum undir okkara samfelag og framtíð
Serlga er tað alifiskurin sum er okkara størsta útflutningsvøra, og eftir hana er tað uppsjóvarfiskurin. Eisini er tað áhugavert, at orsøkin til vøksturin ikki er økt útflutningsnøgd, men øktur
vit liva í og sum vit verða noydd at fyrihalda okkum til, inntil víðari. Tær stóru broytingarnar ella verulig nýhugsan, eru truplar at gjøgnumføra av okkara politisku skipan, orsøkin er ikki ókend.
mál kann fylla so nógv, so langt aftaná, at Jørgen Niclasen hevur greitt tað fyri løgmanni sigur okkurt um, at kriteriini helst ikki eru heilt í lagi, tá landsstýrisfólk verða tilnevnd, og spurningurin
sjálvandi at koma í landskappingarfinaluna, og so at vinna hana. Nú mugu vit bara venja hart og geva okkum alt vit klára til hvønn dyst og hvørja venjing, so vit sleppa at spæla og røkka málinum siga Birgit
við Mattias, tá Anton doyði, og vit tosaðu um at gera okkurt saman tá. Upprunaliga tosaðu vit um okkurt við Plastnoist tilfari. Men so ringdi eg til hann um at spæla í Sirkus síðsta summar, og tað bar
