møti, sum langt, sum okkara politiska megi røkkur, segði Jóannes Eidesgaard við Rás2. Bretta upp um armar Jóannes Edesgaard sigur, at skulu vit hava útlendingar hendavegin, mugu vit gera okkum púra greitt [...] arbeiðsmarknaðinum og tað er eitt máttloysistekin at geva upp frammanundan ístaðin fyri at bretta upp um armar og fara til verka og royna samráðingar, staðfesti Jóannes Eidesgaard. Og hann ivast í um hetta er

týna og oyða øll tey, ið standa boðskapinum hjá islam ímóti, boð eru somuleiðis givin um at høgga armar og bein teirra av ella at krossfesta tey. Bert tey, ið kunnu gjalda stórar nøgdir av peningi, kunnu

hvørt tey skulu tveita handklæðið í ringin og fara í andstøðu at sleika sárini, ella tey bretta upp armar. Tað eigur sjálvandi at geva meira at sita í eini samgongu, sum fólki líkar, men Javnaðarflokkurin

dagførdir blóðpengar. Skjúrturullanin ikki liðug Nú var Javnarflokkurin í ferð við at bróta uppum arm(ar?), saman við Det Danske Socialdemokrati undan seinasta vali. Onki er komið av skafti síðani tá. Í

gøtu- og tvøramenn hava, sum ístaðin fyri at brúka tíðina til at fundast og til tos, brettu upp um armar og vístu í verki hvat kann gerast fyri at fáa føroysku tjóðina aftur á føtur, skrivar Jenis av Rana

foreldraleys. Yngsti beiggin var bert lítil smádrongur, men Josefina og beiggjarnir valdu at bróta upp um armar og sjálv tók hon á seg at verða í móðurstað og varð um allar beiggjarnar, inntil teir vóru komnir

í Vallalíð kann nevnast. Nú haldi eg, at stundin er komin, at Jógvan Arge eisini smoyggir upp um armar og ger seg til reiðar at vera við í arbeiðinum, heldur enn altíð at vera við tað ringa orðið, tí tað

er av sera fá­um orðum. Men eitt vita øll, maðurin kom ikki til skor­in klæðir, men smoygdi upp um armar, dyrkaði upp úr nýggj­um, nýtt fjós, men sjálvt um maðurin hevur ar­beitt sum ein hestur, fyri at

er av sera fá­um orðum. Men eitt vita øll, maðurin kom ikki til skor­in klæðir, men smoygdi upp um armar, dyrkaði upp úr nýggj­um, nýtt fjós, men sjálvt um maðurin hevur ar­beitt sum ein hestur, fyri at

mein í fallinum, men hann slapp tó ikki púrasta snikkaleysur: - Eg var heppin, bara skursl á báðar armar, og beinið er tíbetur bara meiðslað og blátt. Nú er stigin skrúvaður fastur. Ansið eftir, eru orðini