arbeiði við hagreiðing av seyði gekk sína vanligu gongd, so kundi viðhvørt okkurt orðaskiftið, um seyð, haga, ella um hvat skuldi sleppast upp og ikki, stinga seg upp millum menn á rættini, orðaskiftið
sínum marglætistilboðum. Á sumri og heysti tók tú, abbi, okkum við á fjall. Lærdi okkum at klippa seyð og at fletta. Ja, í heila tikið allastaðni, har seyður var og tú varðaði av honum, hevði tú okkum [...] Vági og línubátinum »Peturi á Gørðunum« úr Vági. Síðan var abbi heimamaður. Róði út, røktaði jørð og seyð, tókst við byggiarbeiði, arbeiddi á Polarfrost í Vági og var annars við í ymiskum fyrifallandi arbeiði
fekk meg, var abbi enn í bestu árum, tá ið eg var barn. Abbi var bóndi, og átti hann bæði neyt og seyð, og minnist eg meg ongantíð at hava fingið neiligt svar frá honum, tá ið eg bað um at sleppa uppí
eisini fyri fugli og hvussu hesin hevði tað í mun til tey ymsu sløgini. Fekst eisini við at hava seyð og gæs. Átti somuleiðis eitt so avbera gott kappríðingarross í fleiri ár, ið æt Stormur, og hesin
kom úr arbeiði, og hann koyrdi hana aftur og fram á Fiskavirkið hvønn dag. Hann diggaðist eisini við seyð, passaði væl upp á abbabørnini og nú eisini langabbasonin Páll Eirik. Hann var altíð glaður, tá Jonhard
heim, fóru átta menn við skipsbátinum í land á Fagranesi á Langanesi at avrokna við bóndan har fyri seyð, teir høvdu keypt á túrinum. Tá kemur eitt brot, báturin holvdist, og sjey av monnunum druknaðu. Ein
Hannis hevur øll árini verið mær ein trúfastur og góður vinur. Vit høvdu felags áhugamál – trøð, seyð og fletting, og ikki minst gamla Havnarbátin, sum vit hava varðveitt til dagin í dag. Vinmenn og manning
hoyggja um summarið, taka slaktið upp um heystið og annars alt, sum, skal til hjá teimun sum fáast við seyð og jørð. Hetta hava Sunneva og Tórbjørn dámt væl, ja sagt hevur verið, at tey hava stórtrivist í
Hann arbeiddi á bedingini, smíðaði, málaði og hevði annað fyrifallandi arbeiði. Hevði jørð, neyt, seyð og høsn. Hon var handilskvinna og hevði toyhandil, eitt skifti tveir, og seymistovu. Smáu handilshúsini
Hvat kunnu føroyingar læra onnur um okkara seyðahald? Og hvat kunnu vit læra av royndunum hjá granskarum innan landbúnað úr grannalondum okkara? Hetta er nakað av tí, sum fer at sermerkja norðurlendsk
