eini skiftistíð, um føroyski búskapurin skal hava møguleika at tillaga seg til støðuna eftir ríkisveitingina. Í hesum sambandi er útgangsstøði í Hvítubók, at skiftistíðin skal verða eini fimtan til tjúgu
vinnur, heldur Magni. ? Eg haldi, at vit skylda fólki at siga teimum, at kemur einki ístaðin fyri ríkisveitingina, so fellur livistøðið, sigur hann.. Eisini fyrimunir við ríkisveiting Eitt annað, sum Magni vil
týdning á donsku fíggjaætlanini, so tað er ikki av búskaparligum áðum, at danir hótta við at taka ríkisveitingina burtur eftir heilt fáum árum, nei, tað er fyri at forða eini fólkaræðisætlan og fyri at ræða
fáa meiri burtur úr tilfonginum. Sjálvsagt kann hetta gerast óansæð um ein ætlar at minka um ríkisveitingina ella ikki. Tað er t.d. at undrast yvir, at Føroyar, ein fiskivinnutjóð, bert hevur ein lítlan [...] eiga vit at seta granskingar- og útbúgvingarstovnar á stovn óansæð, um vit velja at minka um ríkisveitingina ella ikki. Her havi eg bert nevnt stovnar, ið granska innan fiskivinnuna, men hervið er sanniliga
síggja ongan vanda í at fara eitt sindur longri upp, tí tað er ikki okkara endamál um at kappa ríkisveitingina, uppá eina milliard, burtur. Hann vísir eisini á, at skal íløgukarmurin ikki vera hægri enn 150
hvønn týdning meta politikararnir, at tað hevur fyri føroyska kreditvirði, at føroyingar »missa« ríkisveitingina, og kanska, um ætlanir landsstýrisins ganga út, fáa fullveldi. Høgni Hoydal er ikki í iva, tá
Ein leið er at lata standa til og hava eitt samfelag, har karmurin er óbroyttur. Minkar ein tá ríkisveitingina, so er úrslitið at tað almenna veksur lutfallsliga og skattur, avgjald og innkrevjing kemur ístaðin
landi, ið fyri ein stóran part hevur virka kappingaravlagandi, til gagn fyri miðøkið. Taka vit ríkisveitingina, fellur hendan fyri ein stóran part í miðøkinum. Taka vit landsskattin, so rokni eg við, at ein
har nógvar útrokningar vóru gjørdar í myndlinum fyri at lýsa avleiðingarnar av at minka um ríkisveitingina. Í fyrilestrinum verður fyrst ein gjøgnumgongd av, hvat ein búskaparmyndul er, og hvussu bús
heldur John. ? Tað síggja vit eisini, um vit hyggja at hvussu fólk svara upp á spurningin um ríkisveitingina. Har stendur eisini á jøvnum. Umleið helmingurin heldur, at ríkisveitingin við tíðini eigur at