keðseminum. - Har var bara so vilt, so vill náttúra. Eg havi ongantíð í mínum lívi sæð tílíkt. Sera bratt allastaðni, kendist sum at ganga úti við heimsins trom. Onkur segði, at hetta var nakað, sum ein fór
eftirstandandi, sum skoða yvir henda stilla og rúnarbindandi vígvøll. Sum her er vakurt! Stórsligið, bratt, grásvart og ræðandi; lyng-brúnt, grønt, friðsælt og uggandi – alt í senn. Angin av grasi og lyngi
máttur leitar sær útvegin -hinumegin ha ella hoyrt. Leturi gjónni. Letur í gjónni. Ljósins enni er bratt, kvikliga tysjandi streymur, dalar, fjøll og líðir, merkist tilveran, Skaparans tíns. Ljódliga súsið
og at hann kann hava neyt í sínum haga. Men tað ber ikki til at hava neyt í Dalhaga, tí tað er ov bratt til so stór djór, og tey detta oman, sigur Jón Ingi Eidesgaard. Smáu festararnir eru sannførdir um
fíggjarligu rókum. Vit vóru fýra, við hópum av sekundantum uttanfyri, tilreiðar at hjálpa. Ikki var bratt, heldur slætt og flatt, ov flatt tókti mær. Sum so mangan áður varð vitjað á niðastu rókum, hugurin
fíggjarligu rókum. Vit vóru fýra, við hópum av sekundantum uttanfyri, tilreiðar at hjálpa. Ikki var bratt, heldur slætt og flatt, ov flatt tókti mær. Sum so mangan áður varð vitjað á niðastu rókum, hugurin
veruliga at ivast í, um tað nú var satt, sum sagt var, at hon hevði tað gott. - Eg visti bara, hvussu bratt tað var har umleiðir. Sunnvard mátti so ringja til Landssjúkrahúsið fyri at vita, um hon veruliga
v, og sunnantil heldur Nøsin -Villinganøs. Úr sjógv og upp á slætt eru knappir 400 m. Hóast sera bratt, má Villingaberg sigast at vera eitt sera gott feitilendi, tí har er væl vallað og sera nógv gras [...] middegi høvdu teir 233 uppi á sløttum, so hetta má sigast at hava verið ein góður dagur, tí strævið og bratt er at bera upp. Fleygasessurin Ryggurin er miðskeiðis í Vestara Vegaryggi, har tann niðara Renningina
»kuperað« – men tað skuldi vísa seg at vera lítið av miklum. – Har, sum tað var bratt, var tað bara nakað so øgiliga bratt, at eg havi ikki upplivað nakað líknandi. Bæði í renningini og súkklingini kom [...] allastaðni, sigur Súsanna. – Eg haldi, at tey koyrdu nokk so vilt, hasi fólkini, sjálvt um tað var bæði bratt og smalt. Longu, tá eg sá rutuna, mátti eg meira ella minni broyta málið, eg hevði sett mær. Og meðan [...] fleiri ferðir velja at hugsa minni um at kappast og meira um at súkkla ella renna skilagott og trygt. Bratt og smalt Súsanna Skylv sigur, at á sløttum og í mótbrekku var hon fult á hædd við tær, hon kappaðist
fipurkaðalin upp á land. - Vit hava lagt fipurkaðalin upp á land umleið 100 -110 metur upp gjøgnum bratt lendi í Blábjørg. So nú manglar bara, at FT-Net forbindur sjókaðalin saman við landkaðalinum, sigur