tú gongur niðri á asfaltinum og hyggur uppeftir. Har uppi er oftast vindur og kalt, og tað er óbehagiligt, tá ið lyftin og armurin sveiggja ov nógv. Sjálvur heldur Ian, at tað er frægast at fara uppeftir
í luftini. Samstundis økir hann um vætuna, soleiðis at innluftin ikki verður so turr, ósunn og óbehagilig. Endamálið við skipanini er at geva arbeiðsfólkinum eitt betri arbeiðsumhvørvi, soleiðis at ar
sigur Jenis av Rana. ? Tær eru allar komnar við sms-boðum á fartelefonini, og tað er ógvuliga óbehagiligt. Eg veit ikki, hvussu álvarsamt hetta er, men eitt sindur er tað. Leygarkvøldið varð postkassin [...] at teir skuldu draga Jenis til svars fyri pornokanalina. -? Hetta við postkassanum er rættiliga óbehagiligt ? serliga tí tað kemur sum ein liður í fleiri hóttanum. Jenis sigur, at fyrsti skelkurin kom eftir
høvdu havt tað, um tey ofta høvdu staðið á forsíðuni í bløðunum. - Tað er nevniliga rættiliga óbehagiligt at verða hunddálkaður, og trýstið er enormt, og tað pínir, tá tú heldur teg hava eina góða sak
Til tíðir varð skrúvað eina tonn ov nógv upp fyri ljóðstyrkini, soleiðis at tað nærum kendist óbehagiligt. Serliga tá altkanndiskuterast.onkikann vóru á pallinum, var ljóðið alt ov hart frá, og sjálvt
vit sjúk og smitta onnur. Fólk seta afturlætnar spurningar, so tey ikki fáa tað svarið, sum er óbehagiligt fyri tey. Soleiðis sigur ein maður, sum hevur mist konuna. Konan var mamma. Sostatt eru eisini
blaka tey meg út og fara at siga, at eg longdist alla tíðina. Óbehagiligt ? Meginpartin av tíðini er tað als ikki stuttligt. Tað er óbehagiligt, fólk baktala og eru følsk, sigur Birita. Stórur munur er eisini
minuttir at koma til Trongisvág, greiðir Poul frá. ? At liggja í tjaldi í tveir dagar uttan mat er óbehagiligt. Eg hevði sett tjaldið upp við eina á, so eg fekk nóg mikið av vætu, men seinasta matin hevði eg
tað ger, at vit kenna okkum úttrýstar av kommununi, greiða tær frá. ? At ein ikki er tryggur er óbehagiligt, og tað, vit ynskja er ein klár útmelding frá býráðnum um, hvussu verður við dagrøktini í framtíðini
Tað má vera sera óbehagiligt, at so verturin næstan leypur á tey. Fyri mær virkar tað, sum at hann hevur eitt endamál,, og tað er at tippa munnin á teimum og sjálvur vera tann, sum er í fokus. Og hóast