stuttlig og rørandi leggur Ólavur aftrat. Faðirin, Petur Martin, sum hevur eitt langt lív sum prestur aftan fyri seg, varð eisini í Dómkirkjuni henda minniliga dag, nú fyrsta langabbadótturin skuldi doypast
fyri sær sjálvum, má viðganga viðhvørt í sínum loynikamari, at trúgvin fer. Tí, hvat er meiningin aftan fyri alt! Tað ljóðar kanska eitt sindur bíligt, men eg havi sagt í onkrari prædiku, at har er tað [...] saman og hvussu sundursorlað títt lív er, so trýr Gud á teg. Tað haldi eg er eitt rák, sum liggur aftan fyri øllum tí, sum Jesus stóð fyri her á jørð. Petur Martin: -Hvat er so tað, sum ger okkum til kristin
Jacobina greiðir frá, at sjálvan jólaaftan plaga tey at lata allar pakkarnar liggja í bilinum til aftan á døgurðan, so børnini fáa eitt sindur av mati niðurum, tí tað er vónleyst hjá smábørnum at eta, meðan
takist við, og eg kundi altíð koyrt ein túr vestur á flogvøllin, tað tekur bara eina lítla løtu, nú aftan á at undirsjóvartunnilin lat upp í gjár. Men so hugsi eg, mark má tá vera fyri heimføðisskapi. Eg
var á tunfiskaveiðu, tá báturin fekk ein sjógv. Hesin sjógvurin var so mikið ógvusligur, at hurðin aftan fyri Pól Eyðfinn brast upp í nakkan á honum. Stoyturin var so ógvusligur, at Pól Eyðfinn lat lív av
ið er órógvað av einum lítlum fleyri. Yvirflaturnar eru so ymiskar, og tað hóskar væl til tankan aftan fyri mína laðing. Steinarnir ráða fyri ein stóran part sjálvir, hvussu endaliga úrslitið kemur at
hava fingið at vita, at hann koyrir í. Jú, hann steðgar, og vit heilsast. Maðurin letur hurðina upp aftan. Tekur ein jakka og letur seg í uttan á svarta jakkanum við búmerkinum hjá Postverki Føroya á. Hann
at vit eiga fakfólk í Føroyum og ein stovn sum Landsverkfrøðingsstovnin, sum á ongan hátt standa aftan fyri onnur, tá um tunnilsarbeiði ræður. Heini O. Heinesen greiðir frá, at tá hann vitjaði Hvalfja
undir 12. januar 1999, og váttaði, at FSN vildi samráðast út frá einum sáttmála, sum FR hevur broytt aftan á undirskrivan. Kravið frá FR kundi FSN sjálvsagt ikki góðtaka, og boaði FR frá, at um FR ikki veik [...] upp á,tóku báir partar undir við. Hóast tað ikki varð víst til undirskrivaða sáttmálan ella tann aftan á gjørda sáttmálan hjá Føroya Reiðarafelag, so var lætt at síggja, hvat nýggja sáttmálauppskotið víkti
stórur partur av fríðtíðini farin við at spæla til dans og veitslur, og altíð við stórari gleði. Aftan á hesi mongu árini at hava spælt við í ymsum samansetingum av tónleikabólkum, bæði í Føroyum og millum