føroyingar. Fyrsti spakin varð settur í í 2001 og virkið stóð liðugt í 2002, og nú tvey ár seinni verður fiskur loksins virkaður á Kollafjord Pelagic. ? Vit hava havt nakrar byrjunartrupulleikar. Eitt nú skuldi

føroyingar. Fyrsti spakin varð settur í í 2001 og virkið stóð liðugt í 2002, og nú tvey ár seinni verður fiskur loksins virkaður á Kollafjord Pelagic. ? Vit hava havt nakrar byrjunartrupulleikar. Eitt nú skuldi

fullkomiliga fallit. Kvotaskipanir høvdu allastaðni elvt til óreglusemi á øllum økjum. Fiskur var blakaður fyri borð, fiskur veiddur einastaðni varð sagdur at verða fingin aðrastaðni, fiskasløg broyttu hvønn [...] Hann vísti annars eisini á, hvussu vandamikið tað er at fiska stovnar so langt niður, at bara smáur fiskur er eftir. Tá er lætt at oyða stovnin av tí, at gítingarstovnurin gerst ov lítil. Og so vísti hann

tann stóri gýtingarfiskurin er, tá ið rættiliga nógvur smáupsi er at fáa, men lítil og eingin stórur fiskur. Tað eru teir, sum fylgja við í fiskivinnuni, ið halda, at tá ið føðin minkar, er tað í fyrsta lagi

ri á virkinum hjá Fiskavirking í Miðvági, sigur, at bæði skipini vóru full undir lúkurnar. Smáur fiskur Hann sigur, at upsin framhaldandi er rættiliga smáfallandi, og tað er hýsan, sum virkið keypir, eisini

Jú, tað hava vit dømir um. Hann vísir eitt nú á eina hending í Lopra fyri nøkrum árum síðan, tá ið fiskur á fjørðinum doyði av eitrandi algum. - Hetta er eisini kent í Noregi, har teir stundum hava havt

Tunfiskur Lítil tunfiskaídnaður er í Equador í hesum tíðum, tí so lítil fiskur kemur uppá land. Men einki er so ringt, at tað ikki er gott fyri okkurt. Slaki fiskiskapurin hevur trýst prísirnar rættiliga

virkaði í Føroyum, heldur enn at verða útflutt til arbeiðspláss uttanlands. Í prinsippinum átti allur fiskur at verið tilvirkaður á føroyskum fiska-virkjum og útfluttur sum liðug vøra, og hetta eigur at vera

botninum. Svávulvetni er sera eitrandi fyri størri dýr, og um illa vil til, kunnu bæði botndýr og fiskur doyggja. Hann vísir á, at kemur ov nógv lívrunnið tilfar á botn, verður súrevnistrot. Botnurin doyr

serliga norðmenn, ið sendanógva hýsu á marknaðin í løtuni. Spurdur, hvat hann heldur um, at so nógvur fiskur fer óvirkaður av landinum, sigur Hans Jákup: - Tað er sjálvsagt harmiligt, men vit noyðast at selja [...] tveir mánaðir. Síðan hevði alt steðgað upp, tí skipini høvdu ikki fingið endarnar at røkka. Eingin fiskur hevði komið til virkini, og fólk høvdu farið til hús. Framtíðin Hans Jákup Kallsberg sigur, at soleiðis