bátur vunnið. Páll Fangi og Jarnbardur hava vunnið fýra ferðir í part, men nú bendir alt á, at tað ganga ikki so nógvar vikur afturat, áðrenn Jarnbardur fer at leggja upp á síðuna av Gongurólvi, hvat talinum
hátt gjørligt, tá stóra løtan upprennur. Nú fer tíðin at nærkast av álvara, og tað merkir, at tað ganga bert nakrir fáir dagar til okkara fremstu ítróttarfólk innan badminton, bogaskjóting, frælsan ítrótt
Kl. 18 verður nýggjur táttur á skránni, ið nevndur verður Fjallarenning. Hetta er kapping at renna/ganga niðan á Støðlafjall og omanaftur upp á tíð. Tríggir teir skjótastu luttakararnir fáa steyp til ognar [...] penga (10 kr.) Síðani verður ymiskt skemt á skránni í ein góðan hálvan tíma. Ongum nýtist heldur at ganga svangur á sandinum, tí umframt pylsur og djús, verður eisini kaffi og køka at fáa. Uml. kl. 21 fer
alt fara nakað oman fyri 800 børn á summarlegu hjá heimamissiónini í summar. Talan er um børn, sum ganga í øðrum til sjeynda flokki. Hesar barnalegurnar verða frá 25 juni til 26 juli. Eftir ólavsøku verða
gongutúr út í náttúruna, og í ár er ætlanin at ganga norð á Skarð, og tá ið komið verður norður verður greitt frá bygdini og bygdasøguni. Gott er at ganga, men tað er ein drúgvur túrur, einar tveir til
og bíligari at leggja lunnar undir nýggjum vinnuvirksemi her á klettunum. TANN tíðin tá alt skuldi ganga gjøgnum Danmark er søga. Ikki tí - flúgvingin millum Danmark og Føroyar eru ómetaliga týdningarmikið
hevði verið kærkomið um eitt sindur fleiri mans tóku lut í dagliga virkseminum fyri at fáa hetta at ganga, siga teir tríggir nevndarlimirnir í Naddoddi. Tað er eisini bæði lættari og hugnaligari, tess fleiri [...] slíkur felagsskapur sanniliga eisini hevur ein stóran sosialan týdning. ? Vit fáa nógvar løtur at ganga her í felagnum. Naddoddur sjóðar okkum saman í einum felagsskapi og okkurt verri frítíðarítriv kunnu
skeivt, at tað róðu fýra mans í øðrum borðinum ímóti fimm í hinum borðinum, so tað kundi slett ikki ganga, sigur Torfinnur Hammer, sum er formaður í Froðbiar Sóknar Róðrarfelag Við tí nýggja bátinum høvdu
»Hatta var tað.« Olaf Olsen dugir ikki at skilja, at tað skal vera so lívsneyðugt hjá føroyingum at ganga undir onkrar reglur, sum áleggja okkum, at eingin stuðul má vera í vinnuni yvirhøvur. Hann vísir á
stong við, sum hann lærdi okkum at svimja við. Tá vit so fóru úr skúlanum her og fóru aðrastaðir at ganga í skúla og at læra, so var Hilmar altíð áhugaður í okkum og spurdi foreldrini eftir okkum. Og tá vit