rennitestina, sum er rímiliga trupul til tess at venja dómarar til at vera í sera góðari kropsligari venjing og við góðum úthaldni. Tað kropsliga er ein partur av at vera dómari, men tað er serliga tað fakliga

Kvikleiki hansara hevur tó altíð verið eyðsýndur, og eftir nøkrum árum við betri útgerð og miðvísari venjing er 20 ára gamli Rói Holgarsson úr Vestmanna nú ósvikaliga tætt við at gerast kvikasti føroyingurin [...] super. Mítt næsta mál er at vinna gull á Bermuda. Vinnarin síðsta ár rann 10.80, so tað skal nógv venjing til at koma frá 11.37 og niður har. Sjálvandi ætli eg mær eisini at vera kvikastur í Føroyum nakrantíð

, men eingin kondi skal til yvirhøvur. Eins og við øllum øðrum ítrótti, so krevst nógv tíð, ein venjing varir jú ímillum tveir og tríggjar tímar, so tað skal vilji til at brúka somikið nógva tíð. Tá ið [...] super. Mítt næsta mál er at vinna gull á Bermuda. Vinnarin síðsta ár rann 10.80, so tað skal nógv venjing til at koma frá 11.37 og niður har. Sjálvandi ætli eg mær eisini at vera kvikastur í Føroyum nakrantíð

Clayton Soares frá byrjan, tí hann var ikki í nóg góðari venjing. Flemming setti hann at renna og renna og renna, og tá ið Clayton var komin í góða venjing, vísti hann veruliga, hvussu góður hann er, staðfesti

alt er spælt væl av. Annfinn Reinert heldur tað var sera gott, at funnið var uppá at hava árliga venjing á Landssjúkrahúsinum. Tann fyrsta var í 1968. - Á Landssjúkrahúsinum eru altíð so nógv menniskju

dystinum móti Svøríki er, at Súni Olsen als ikki er at finna á dómaraseðlinum. Hann beklaði til venjing í gjár. Tað sigur Jóannes Jakobsen, hjálparvenjari á føroyska landsliðnum, í stuttari viðmerking

Blóðið rann úr munninum á Jónasi, tá hann í dystinum móti Svøríki bleiv sligin í andlitið. Til venjing sunnudagin var framvegis ein reyður plettur at síggja at vøllinum. Høgri bakkurin sigur í samrøðu

skaða í lúskuni. Símun Samuelsen og Súni Olsen hava somuleiðis ein snudd, sum teir pleygaðu til venjing. Til endans í venjingini var ein lítil dystur millum teir yngru og teir eldru. Her vunnur teir eldru

veit ikki, hví tað var soleiðis. Onkur heldur, at vit kendust vera tungir og merktir av nógvari venjing. Tað dugi eg ikki at meta um, men tá ið tað glapp, so royndist tað ógvuliga væl. Eg havi skrivað