rnar hava verið góðar. Eg verið drigin inn í lesturin. Kanska kundi eg hugt meira upp, men tá eri eg bangin fyri at missa burtur. Tað fer kanska at broytast. Annelisa Rasmussen sigur við heimasíðuna hjá
við mær vóna, at møguleiki verður fyri at læra enn meira um føroyska málið, ið er sera torført, og kanska eisini um føroyska søgu, sigur hon. Nathan, ið er ættaður úr Onglandi, hevur búð í Føroyum í tvey
kalvin syftur inn um stokkin. Hetta var ein einastandandi gleðisløta, hóast fleiri røddir her suðuri kanska ivaðust, um tað nú mundi fara at halda hesaferð. Í dag, skjótt átta ár seinni, standa vit so her
eisini at verða búsitandi í framtíðini. - Eg fái at síggja, hvussu verður við hondbóltinum í vetur. Kanska verður tað ikki fyrrenn í desember-januar at eg fari við aftur. - Eg veit ikki rættiliga. Eg má fáa [...] Hann hevur nú búð í Føroyum seinastu seks árini, og ætlar at verða verandi her. Hetta seinasta er kanska ikki minst orsakað av, at hann hevur funnið sær unnustu úr Vestmanna. - Eg tími ikki bara at leiga
um at gerast urguleikari einaferð í framtíðini? -Nei, eg havi ongatíð hugsað so nógv um tað. Men kanska ? hví ikki? -Tað hevði helst verið stuttligt, men tað krevur so aftur at ein spælir og venur rættiliga
sjálvan og før teg fram samsvarandi. Óli heldur ikki at hann sjálvur hevur dugað tað eins væl, og hann kanska hevði ynskt sær. Um møguleikin bíðst at ein evnaríkur spælari stendur í boði at sleppa til roynd
sjálva í fleiri tímar. Hetta høvdu vit als ikki væntað, sigur Marianna. Sjálv eru hon og maðurin kanska ikki tey, sum eru ringast fyri. Men hon hugsaði beinanvegin ? og hugsar framvegis ? um tey ungu [...] bara fiskin. Vit hava trolarar, og teir hava givið nógv av sær. Og teir hava givið bygdini nógv. So kanska er ein ávísur møguleiki fyri at vit sleppa til arbeiðis aftur einaferð í framtíðini, sigur Marianna
pið fyri teym í Nólsoyarfirði. - Nei, eg haldi ikki, at skipið órógvar mín náttarsvøvn. Hetta er kanska ikki tann vakrasta sjónin, og eg skilji væl, um summi eru eitt sindur irriteraði. Lesarin heldur
slær hon fast. Men fyrst ræður um at fylla lastina umborð á Fram og Vestmenningi við góðum upsa. Kanska fingu teir - ella rættari sagt: tey! - eitt gott hál fyrrapartin í dag. Lukkuligt óhapp Durita C [...] Vestmanna. Teir siga so einki við meg um nakað, greiðir hon frá. Men so leggur hon aftrat: - Tað hevði kanska verið øðrvísi, um eg fór umborð á okkurt annað skip, har eg ongan kendi! Ætlanin var at mynstra kl
óhugsandi at ein prísur uppá bert 20 kr. fyri at koyra gjøgnum tunnilin verður veruleiki. Hetta ljóðar kanska lítið sannlíkt fyri mong, men við tað at ein roknar við nógv øktari ferðslu, trúgva teir uppá at