suðurgrønlendska býnum Narssaq, har teir høvdu uppskipað og fermt tann dagin. Leiðin gekk til Arsuk, men hagar kom skipið ikki fyrrenn fleiri mánaðir seinni. Sum tað er vanligt, tá ið skip fara úr Narssaq og

Vísindaligt starv er nú so, at tað skal bera til at kanna, um próvgrundir og niðurstøður eru skeivar. Hagar til at gjørdar niðurstøður eru mótprógvaðar á sama skilvísa hátt, verða vit at góðkenna, at tær eru

úr Nuuk var um hesar leiðir, tí teir umvældu eina gamla beding á Arsuk leiðini. Teir vóru komnir hagar við einum 20?tonsara, og skiparin á Norðvíkingi heitti á teir um at hyggja at botninum. Leygarmorgunin [...] manningin útpurrað. Manningin fekk valið ímillum at sigla við skipinum til Nuuk ella at verða fluttir hagar á annan hátt, t.d. við tyrlu. Allir ynsktu at verða umborð. Kavarabáturin Hanne Gitte, sum lá uttan

leita sær norðuryvir. Tá var Mjørkadalur at fara til. Hjørleif og nógvir aðrir suðringar leitaðu hagar at vinna til lívsins uppihald. Tá hetta var liðugt, var hann eitt skiftið hjá Peturi Mikkelsen og

Hvussu skjótt tað kann gerast, verður treytað av vøkstrinum í føroyska búskapinum. Tá eru vit komin hagar, at vit kunnu taka støðu til ríkisfelagsskapin, leys av fíggjarligum bindingum. Hetta merkir, at vit

førum er hetta lítilátað gjørt og ósømiligt fyri okkum sum mentað tjóð. Hvussu kunnu vit aftur røkka hagar, at natúran verður eins lívrunnin sum altarvínið? Hevði hesin bóklingur, við hópin av staðarnøvnum

várgleði fjøllunum kíndi; kennir tú meg rætt, so veitst tú væl at eg má leita mær burtur hagar, himinin er høgur, hagar, lotið og fuglurin eitt várkvæði kvøður; tí er hagin nógv betri enn kirkjan fyri meg

framleiðslan í Norðoyggjum ovurhonds nógv vaksin. Hetta hevur sett krøv til samferðsluna við meginøkið, hagar privata ferðslan sambært bólkinum eisini er økt í stórum. Avleiðingin av hesum var sambært Leirví

um hevði stór tíðindi at bera okkum føroyingum nú um dagarnar Tríggir av fýra dønum ynskja okkum hagar piparið grør! Í hesum er einki nýtt. Ein kanning, sum Jútlandsposturin gjørdi fyri tveimum árum síðani

Einasta staðið, sum var áhugaverð nú var Suðurpólurin og hann hevði longu tikið avgerð um at fara hagar, tá ið hann hoyrdi um, at menn høvdu staðið á Norðpólinum. Men ferðin til Suðurpólin skuldi bara vera