Tróndur var bóndi á Trøðni í Skálavík. Hann var eisini myndlistamaður, yrkjari, træskurðarmaður, tiltikin skipari í dansi, kirkjugangari og segðist at duga meira enn at mata seg. Ikki færri enn trý kvæði

i ífylling og úttøku. Hetta anlegg var tó ikki verri enn so, at á sama fundi í Jarðarráðnum fekk bóndi í Suðurstreymi játtan til líknandi ætlan og enntá fitt av básum játtað afturat verandi fjósi. Tað [...] bygdini eru trý fjós við eini mjólkarkvotu uppá ca. 110.000 litrar í alt, neyvan nakar einstakur bóndi í miðstaðarøkinum hevði verið nøgdur við so lítla kvotu. Hesari kvotu liva fýra húski av. Tann roynd [...] Jarðargrunnin neyvan størri, enn at hon kundi verið goldin aftur við eittans varsli. Jógvan Joensen, bóndi, Trøllanes

um eftir avtalu. - Onkur hevur kallað hetta Føroya næst besta fornminni, sigur Jóhan Jógvansson, bóndi, ið er festari á Dúvugørðum, eftir Kirkjubømúrin á fyrsta plássi. - Festihúsini eru fullkomiliga so

trupulleikar. Sandur, steinar, gras og annað hevur í langa tíð fylt rulluportrið. Jóannes Patursson, bóndi í Kirkjubø, skilir ikki, hví rulluportrini ikki verða røkt og tømd. - Nú er tað komið so mikið høgt

ein gongutúr upp á oynna. Í Kallsoy vitjaði tey fyrst í gomlu smiðjuni í Mikladali. Eyðun Eliasen, bóndi, greiddi frá virkseminum í træsmiðjuni, sum er tann einasta, sum stendir eftir og vitnar um mongu

ini fáa 4-5 pottamál - alt eftir, hvussu stór skinnini eru. Tað var í 2001, at Jógvan Nordendal, bóndi í Bø, byrjaði at keypa seyðaskinn. Tað byrjaði í smáum, og fyrsta árið vórðu nøkur hundrað skinn keypt

Jón Joensen, bóndi í Bø, átti besta turra kjøtið, tá kjøtsmakking var á Hotel Føroyum í gjørkvøldið. Kjøtið hjá bíggjarbóndanum fekk fjórðu hvørja atkvøðu í kappingini. Tilsamans 233 fólk sótu til borðs

Mortensen, borgarstjóri í Havn, vertur fyri morgunmati í Stokkastovuni í Kirkjubø, har Jóannes Patursson, bóndi, eisini vísir garðin og greiðir frá.

varð av við, at øll av hjarta sungu “Føgur er foldin.” Eftir sálmasangin gjørdi Jóannes Patursson bóndi ikki mætari enn at bjóða øllum niðan í roykstovuna til ein drekkamunn og eitt jólaprát. Børnini vistu

við at fara í baklás. Í øllum føri vilja summi okkara fara aftur til jólafundin í 1888, tá Jóannes Bóndi læs yrkingina »Nú er tann stundin«, har hann yrkti um móðurmálið, sum hevði tað so ringt og leið undir