Tað er Jóannes. Jóannes var ein sjáldsamur maður. Hann var vinsamur við øll fólk. Altíð helt hann fyri: Nú vinurin, hvussu gongur. Hann var altíð við tí góða orðinum. Sum ein helt fyri, at um nakar ge

Tað vóru eini tung boð at fáa, tá tú mín elskaða systir so brádliga doyði. Eg visti væl, at tú var sjúk, men vónaði allatíðina, at tú fór at gerast frísk. Sjálv hevði tú so gott mót, og uggaði okkum ø

Lungnasjúkan, sum gubbi stríddist við, versnaði spakuliga tey seinastu árini. Páskadag bleiv hann innlagdur. Teir fyrstu dagarnar livdu vit øll í vónini um at hann fór at fáa tað betri, men teir seina

Hann var bráður av lyndi, og var okkurt, so segði hann sína meining bart út uttan at taka dagar ímillum høgan og lágan og uttan at taka hædd fyri, um tað fór at koma honum sjálvum aftur um brekku . Sa

Sorgarsligin standa okur, tí her muna orð so lítið... Fyrst í 1980 árunum hitti hann konu sína Elinborg, sumbiar-gentuna, sum var í Klaksvík og lærdi at gera hár. Tey giftust og búsettust á Skálabeiti

Tað er nú gott ár síðani hendan meiningsleysa vanlukka hendi í Klaksvík og Høgni, hóast alt var gjørt fyri at bjarga honum, ikki slapp livandi frá tí. Tá man hugsar um tað, virkar tað so óveruligt, næ

Finnur Lómstein er tann, ið hevur drúgvastu royndirnar í fyrisiting innan loftmiðlar í Føroyum. Hann byrjaði sum skrivstovumaður í útvarpinum 1. apríl 1963 og gjørdist seinni leiðari á fíggjar- og fyr

Finnur var sonur Eriku og Høgna í Syðrugøtu. Hevði tað gleði í eitt heilt ár at arbeiða sman við Høgna. Álitismaður, sum stóð fyri nógvum av tí laðingararbeiði, sum er gjørt í samband við landsvegin g

ár, tá vit fylgdu tær til tín seinasta hvíldarstað her á fold. Tungt er at siga her og skriva minningarorð um teg. Tað var ein stórur skelkur fyri okkum øll, tá vit hoyrdu, at tú so brádliga gjørdist

Góða Sólgerð. Undarliga óveruligt kennist tað at tú ikki ert millum okkum longur! Tað verða skjótt 19 ár, síðani tú var sett sum leiðari á Umlættingarheiminum við V. U. Hammersheimbsgøtu og legði tú s