at lesa og ikki at tala um krossorðagáturnar, sum hon hevði sum dagdvølju. Mamma dugdi væl at gera mat, og fáir føðingadagar eru farnir burturúr her suðuri, har hon ikki er komin suður og hevur tikið hond

ongantíð yvir sína andstygd fyri harum. Hon bakaði breyð og køkur, og var altíð sera dugnalig til at gera mat, og hóast hon ikki setti seg upp sum lærumeistari fyri okkum systrar, so hava vit ivaleyst arvað okkurt

eg: »Hygg Likkudemus!« Og peiki. Tað er sum oftast Likkudemus eg síggi, tí Likkulina er heima og ger mat og ansar eftir Skurðhild og Skurðsvein. Omma og eg vóru eisini onkutíð uppi í Hoyvíkstjørn og góvu

um. Vit sótu lið um lið heima hjá tær og teknaðu, spældu kort, lurtaðu eftir tónleiki ella gjørdu mat. Lið um lið við láturkrampa í Glyvra Bio, lið um lið á bókasavninum og lósu bøkur. Vit spældu lið um [...] einki kendu vit á tær, tí tú lat ongantíð illa at. Tú var løtt á fótum sum altíð, hevði gjørt lekran mat og hetta kvøldið, áðrenn vit skuldu avstað aftur, hugnaðu og skemtaðu vit okkum sum altíð, hóast lívsins

tað var serliga Sørin, sum skipaði fyri við teirra felags áhugamálum, at ferðast, list, bókmentir, mat, gestir og yrkisligt tjak, sum altíð var áhugavert at luttaka í. Søren var hollur stuðul hjá Boga í

tað hon hevði og kundi og takka fyri, at støðan ikki var verri. Tí var tað ein fragd at síggja hana mat­gera, seyma og binda við handalagi, sum flestu ikki er beskorið. Alt rundan um hana bar sjónlig prógv

matin kláran. Tú vart í sonnum jólahýri og fortaldi okkum um, hvussu væl tær og abba dámdi at gera mat saman. Tað var altíð so spennandi at hoyra teg fortelja um títt ótrúliga hendingaríka lív. Tað var

Olivia hevði sum ung verið á húsholdningskúla í Danmark, og gjørdi hon tí til tíðir forvitnisligan mat, sum ein ikki var heilt vanur við úti á Garði, t.d. minnist eg, at hon oftani súltaði reyðrøtur, og

fari eisini á skótaferð til Japan og so á eftirskúla úti í náttúruni at uppliva, at kynda bál, gera mat, sova undir opnum himmali, ja, eg fari at tiva. Men hóast tað, so komi eg onkuntíð til tín, og tá er

munnu hava notið gott av. Eisini hevur tú arbeitt í Sparikassanum og Sjóvinnubankanum, har tú gjørdi mat til starvsfólkini. Eitt skifti hevði tú børn í dagrøkt, so at tú samstundis kundi vera heima hjá tínum