politiska pallinum eru tað nakrir, sum standa handan politisku leiktjøldini og smírast. Teir eita Kallsberg og Hoydal. Hvør skuldi trúð, at hesir fullveldisgarpar, ið annars úteftir tóktust so ósamdir ? í

Orð hansara, sum eru bandað, vóru hesi: »...sum tann danski leigusveinurin í Føroyum, sum Anfinn Kallsberg er, hevur hann bara handlað samsvarandi boðunum frá sínum harra...« Blaðmaðurin spyr síðan, um hann

Sjómansheiminum. Tað byrjar klokkan 10. Tá fer Hans Ejler Hammer, prestur, at hava andakt og Anfinn Kallsberg, løgmaður, fer at siga nøkur orð. Aftaná verður farið niðan í viðalundina. Har fer Løgmaður at leggja

Sambandflokkinum eisini tekur undir við hesum, ja, so er tað einki at ivast í. Løgmaður, Annfinn Kallsberg, sigur, at politiski myndugleikin hevur elvt til miðsavning og hevur tí eisini ábyrgd til at broyta

Edmund Joensen aftur. Í greinini, sum ber heitið ?Eingin øsing?, sigur sambandsformaðurin, at Anfinn Kallsberg, Høgni Hoydal og eg skulu vera samdir um, at friður skal valda, meðan loysingin fer fram, tí vit

heldur, at viðurskiftini millum Føroyar og Danmark verða loyst, sigur Jóannes Eidesgaard. Anfinn Kallsberg, løgmaður, heldur tað vera í fínasta lagi, at andstøðan eisini roynir at kunna danir um, hvat føroyingar

fólk, ið ikki fáa starv privatu vinnuni, ið søkja leiðandi størv innan almennu umsitingina. Anfinn Kallsberg ásannar, at tað er ógvuliga trupult at virka, sum almennur stjóri og embætismaður í Føroyum. Nógvar

Náttúruvísindadeildin, Fróðskaparsetrið 11.00 Hvussu virkar koppseting móti millumoyrabruna? Arnfinn Kallsberg, Thetis 11.20 Jarðhita modellering í Føroyum Uni Kárason Petersen, Jarðfeingi 11.40 Tøkni í stø

Skála. Onkrir spælarar eru fluttir til onnur feløg. Eitt nú er tað greitt, at framrættaði Poul Kallsberg næsta kappingarár fer at spæla við Víkingi. Í dag eru tíðindini av Skála, at Kristian Martin Jakobsen

lyklastøðu, og ta støðuna mugu vit brúka, so vit fáa sum mest burturúr – og so endurgevur hann Anfinn Kallsberg, fyrrverandi løgmann, sum plagdi at siga, at »einki er liðugt fyrr enn alt er liðugt«. Hann fegnast