mentan fyri ikki at siga okkara mentanarliga arv. Ímyndað vit okkum eitt samfelag, har alt virksemi og lív bara er fyrigongur í einum meginøki, tá skulu vit eisini vera greið yvir, at vit fara at missa burt [...] politikarar at bróta upp um armar og geva økismenningarhugtakinum stóran ans. Og royna at geva tí lív. Sosialurin vil gera sítt til at seta ljóskastaran á økismenningina og vónandi fara lesararnir at hjálpa

so, helt eisini hetta uppat, og síðani hevur onki støðugt virksemi verið í húsunum. Men nú sæst, at lív er aftur í, tí nú verða húsini sett í stand; klødd og fríðkað. Húsini eru stór og sjónlig, og liggja

ymoy og fáa alt avbygdar, býarfólki at flyta út aftur til heimstaðarkommunurnar, so teimum verður lív lagað, til at kunna føra lokalu samfeløgini víðari! Eg vil javnan koma at draga saman um skrivaða í

sparkivøllinum beint niðanfyri skúlan. - Slíkt er avgjørt við til at skapa trivna og setur haraftrat lív í bygdarsamfelagið. Eru eingi børn at síggja um dagin, so hvørvur hesin dynamikkurin, tí tú hevur ikki

umhvørvi fyri alt barn-a-lív og alla barnamentan - eitt satt laboratorium til fram-tíðarverk. Hvat barn í Føroyum, sum um summ-arið hevur verið við Gjógv, minnist ikki Lítlafløtt og lív-ið har. Og Gjógvin sjálv [...] tær somu. Og tá ið tey vuksu til, høvdu tey í spæl-i-num lært teir neyðugu før-leik-ar-nar til eitt lív í vaksn-a-mannaheiminum, eisini kapp-ingarelementið sum fyr-i-treyt. Nú kann tykjast, sum at hesin [...] minni frá sær sjálvum, ger hetta verk eisini til eina per-sónliga bók. Júst hetta gev-ur frásøgnini lív og sál - og kanska eisini ein moral. Karmarnir Og hvat er natúrligari enn at byrja við einari lýsing

ímillum kommunurnar um at halda fólkaatkvøðu samstundis. Fyrru ferðina var málið ikki ein spurningur um lív ella deyð, men um samanlegging ella ikki. Hesaferð hava fólk nærmast ført seg fram, sum um Hósvík var

nógvar royndir í politikki, og eg veit, at tað verður ikki uttan svørðslag at vinna dystin um at leggja lív til árini og dygd til børnini. Men eg eri til reiðar at fara inn í dystin. Og til at stríðast fyri

brúktur til venjingar og kappingar, og tá fara umstøðurnar í gomlu svimjihøllini at liva sítt egna lív. Annfinn Brekkstein sigur, at verandi hyljar burturav fara at verða brúktir til borgararnar, og longu

og hann fer eisini at draga vaksin, sum eru fegin um at búgva eitt stað, har ungdómurin trívist og lív er í, sigur Jógvan Krosslág, býráðsformaður. Jógvan Krosslág heldur tað vera eitt skilagott býti, at

ikki altíð hevur gingið so væl, hava feløgini týdning fyri Føroyar og mugu vit vóna, at teimum er lív lagað í mong mong ár. Tey byggja brýr.