hond, legst tøgn yvir mannabýli og fuglar, sum blunda í nánd. 3. Fjart úr kvirruni hoyrist dunið av Havnará. Brátt stjørnur á himni tendrast – ei vakrari mynd eg sá. Eg fari við hesum fáu orðum at ynskja
5 kilometrar, av Tórsbreyt og niðan eftir Norðara ringvegi, oman eftir Gundadalsvegnum, fram við Havnará gjøgnum viðarlundina og so omaneftir Niels Finsensgøtu oman á Vaglið. Veðurfrøðingarnir boða frá
endurnýggja og betra um miðbýin. Í hesum sambandi komu nógvir lifligir tankar fram, sum til dømis at Havnará skal latast upp. Ein av dómarunum í arkitektakappingini tosaðu í útvarpinum um, at ”elven er en mulig [...] Eitt hugskot hevði verið, at núverandi Niels Finsensgøta broytti navn til Áarvegurin. Gøtan fylgir Havnará allan vegin frá Kongabrúnni og niðan til viðarlundina. Og fyrsti parturin eitur longu Áarvegurin
Í gjár staðfestu fólk frá Tórshavnar Sløkkiliði, at olju lak í Havnará. Eftir hava kanna fram við ánni funnu teir út av, at oljulekin var niðan fyri Plantasjuna, har olja lak úr bakkanum. Oljulukturin [...] var rámur, og nógvar uppringingar komu frá fólki, sum lukaðu olju. Havnará rennur undir heilt frá Sjónleikarhúsinum og oman á Kongabrúnna. Men við Hotel Hafnia er ein tunnil, sum førir kloakkina út í
rin tað vera skilagott at taka niður nakrar av stóru grótgarðunum í miðýnum, lata upp partar av Havnará og annars fjálga og fríðka um býin eftir tí leisti, sum vinnandi uppskotið hjá ZETA Architects leggur
uppskotið á Skálatrøð, har lendið partvíst verður endurskapað, sum tað einaferð var - nú í nýggjum líki. Havnará skal eisini verða latin upp á ávísum strekkjum fyri at fáa gamla og tiltikna áartutlið aftur í miðbýin
Dimmalætting, at seinnapartin í november hevði verið eitt ógvusligt illveður við nógvum regni. Havnará varð so stór, at Áarvegur stóð undir í vatni, og tað rann inn í kjallararnar. Páll Nolsøe skrivar
demoliðið í holið hvørt á øðrum. Og nú jólini nærkast av álvara, holukøkur omaná. Lokið skal takast av Havnará í Tórshavn C. Og tá fara allir fólkaræðisfjeppararnir at rópa harðari og dansa lystiligari og detta
eisini koma til nyttu, so tað varð veitt í eina tunnu. Hetta lætti um í mun til at farast skuldi i Havnará eftir vatni. Tað sama var við landinum, sum jú var so óført at vaska hár við. Tí var eisini landtunna
rennur mín fyrsta ólavsøka fram fyri meg, eg var lítil smádrongur tá, men minnist sera væl ta opnu Havnará við Tinghúsvøllin. Í minni mínum glampa enn ljós niður í áarvatnið. Longri aftur í tíðini vaskaðu
