árini ganga. Tað eru nýggjar frágreiðingar, sum hava fingið Statens Forurensningstilsyn í Noregi at rópa varskó. Tað vísir seg nevniliga, at ?siloksanar? í nógv størri nøgdum enn áður hildið finst í toski
niðri á dekkinum, tá eitt grønlendskt konufólk, sum gongur uppi á bryggjuni, byrjaði at floyta og rópa eftir mær. Eg fari til pápan og sigi sum er. Pápi sigur tá við meg: Nei, góði – far ikki í land til
samd. Størstan týdning hevur tað, at øll sjónarmið koma til orðanna. Tí nústani tá kunnu vit veruliga rópa okkum eitt demokrati, har øll eru við, bæði kvinnur og menn, sigur Hildur Patursson. Hon lítur út
kendu hitan og luktin frá granatunum og bumbum, sum fullu beint við hús okkara. Vit hoyrdu hermenn rópa og skrýggja. Særdur pápi Zeljka sigur, at tá ið pápin umsíðir kom aftur, var hann illa særdur av granat
og geri mær nyttu av í skrivandi løtu. Hvussu skuldi eg bent ‘PC’, um eg eins og norðmenn valdi at rópa telduna ‘PC’ og ikki ‘kompjútari’. Niclasen nýtur TV í staðin fyri føroyska heiti sjónvarp, so PC [...] donskum! Fyri tað triðja: tað eru ikki bara menn, ið eru við og sløkkja eld, ella hvussu? Hvat skulu vit rópa kvinnurnar, ið eftir hondini eru við? Skuldu tær verið róptar “brandkonur”? Sjúkrarøktarfrøðingur [...] skal taka sær av teimum sjúku! Um vit tosa um menn, ið hava hesa útbúgving, verður ógvuliga óheppi at rópa teir sjúkrasystrar. Hin vegin verður tað løgið at nevna teir sjúkrabrøður, ella sjúkrabeiggjar. Altso
landslógina, eina felagslóg fyri sítt land, eina ta fyrstu av sínum slag í Europa, og Biskupa søgur rópa Audun “hinn vitrasta mann til landslaga”. Nógv bendir á, at Audun eisini var málkønur, helst hevur
lívsloggið, sum vit onnur kundu fingið íblástur av at hoyrt eitt sindur um. McLuckie, sum vit vanliga rópa hann, hevur ikki gjørt nógv av at greiða frá sínum egna trúboðaralívi, tá hann hevur verið á okkara
álítandi veðurforsøgn yvir økið, ið mett verður um. Hent útróðrarkunning Bárður Niclasen dugir ikki at rópa á aldurnar fyri at fáa tær at leggja seg, eins og Messias gjørdi á Genesareth’s vatni á sinni. Hinvegin
málleysur javnleikur, og tað tóktust báðir partar væl at kunna liva við. Fótbóltsspælið var einki at rópa hurrá fyri. Báðir partar sparkaðu ov nógv og spældu ov lítið. Kortini var tað undirhaldandi, tí i
so tær verða valdar, hóast tær hava færri atkvøður enn menninir? - Nei, eg haldi ikki at man kann rópa tað positiva serviðgerð. Flokkurin fær sínar atkvøður, og teir mongu veljararnir, sum ynskja eina