henraðarflogfør nýta føroyskt loftrúm. Nú er føroyskt loftrúm enn danskt málsøki, men løgting og landsstýri verða spurd. Tað er valla nakar, sum ímyndar sær, at eitt føroyskt nei hevði forðað heimsins sterkastu
mentanarstovnum, Tjóðpallinum, Margarinfabrikkini, Grímu, Undirhúsinum fyri ikki at tala um løgtingi og landsstýri, sum skulu skapa karmarnar rundan um eitt gott, sunt og virkið mentanarlív. Livst so spyrst. Sosialurin
tað í valskrá Tjóðveldisfloksins verður gjørt nógv burtur úr øllum teimum pengum, sum fráfarandi landsstýri, enn einaferð takkað verið Karsten Hansen, hevur samlað á bók ? heilar tvær milliardir! Merkir
har alt størri dentur tykist verða lagdur á materiellu virðini. Men myndugleikarnir, løgting og landsstýri, eiga ikki at goyma, at fyri at kunna skapa stór listaverk, mugu listafólk hava sømilig arbeiðskor
teir hundrað dagarnir nú eru lidnir. Hetta plagar vanliga at merkja, at friðingartíðin hjá einum landsstýri er av. Hetta kann eisini stava frá frustratiónum av, at tað ikki eydnaðist at taka samgonguna av
eitt stórt stig á sjálvstýrisleið - tað er eisini gott. So er bert eftir at vóna, at eitthvørt landsstýri hereftir fer at nýta hesar nýggjur møguleikarnar til gagns fyri mentan, búskap og vinnulív. Tað
ni sigur nógv um tingarbeiðið. Tað hevur ikki sørt dám av rossahandlum og av maktstríði millum landsstýri og ting. Tað ger kanska ikki tann stóra skaðan, eftirsum at fíggjarárið er næstan hálvrunnið. Men
ikki raðfest lestarumstøðurnar hjá okkara heimligu studentum. Henda ábreiðsla er galdandi fyri øll landsstýri og allar flokkar. Skulu tey lesandi fáa sum mest burturúr, krevur hetta eitt minstamál av einum
fyri at steðga afturgongdini. Landsstýri og politikararar hava borið fram føgur orð men tíverri verður hetta ikki til stórt meira. Ov nógv orð, ov fáar gerðir. Sitandi landsstýri hevur heldur ikki víst hesum
fyri, so er tað einum tryggum og breiðum parlamentariskum grundarlag ? soleiðis at eitt komandi landsstýri fær rikið ein politikk, sum gongur tvørtur um miðjuna. Polariseringin tænir ongum endamáli og eigur